Sevmek mi sevilmek mi sorusunun cevabının ,sevmek, olduğunu…

Anlamanın mı ,anlaşılmanın mı sorusunun cevabının , anlamak olduğunu..

Güven oluşturmak için çok emek harcandığını ama yok etmek için emeğe gerek olmadığını..

İnsanın cazibesinin anlık olabildiğini, sonrasında sıradanlaştığını..

Kişiliğin, tüm fikirlerin üstünde olduğunu öğrendim..

Kahramanların ,aslında hayallerin kahramanı olduklarını..

Dürüstlüğün, olabilecek sonuçtan çok önemli olduğunu..

Gerçek dostlukta affetmenin en büyük erdem olduğunu..

İnsanların hesapsız sevdiğini ama bunu gösteremediklerini..

Seni seviyorum cümlesinin ,en çok kullanılan, harcanan, tüketilen iki kelime olduğunu ve bunu hak edenlere ne kadar az kullanıldığını..

Kalbin ne kadar kırılsa da dünyanın durmadığını..

Mesafelerin, güzel ve gerçek duyguları öldüremediğini..

Gerçek olmayan kişiliklerin, basit menfaatler için hayatını birkaç saat içinde satabildiklerini..

Yazmanın, konuşmak kadar duygusal emek gerektirdiğini..

İnsanın başta kendini affetmeyi öğrenmeleri gerektiğini..

Hatanın hata değil, tecrübe olduğunu..

Ne yaparsak yapalım, derenin tersten akamayacağını..

Hayatımızı nasıl yaşamamız gerektiğini düşünmediğimizi..

Pusulasını kaybetmiş ruhumuzun yönünü, maneviyatın belirlediğini..

Onu kaybetmenin bedelinin olmadığını öğrendim…

Ertelediğimiz sonraların, şimdisinin, olmadığını..

En masum sevginin, masum bir çocuğun parlayan gözlerinde saklı olduğunu..

Kendini anlatmanın gereksizliği..

Ne kadar anlatsan da, karşıdakinin anlamak istediğinin ötesinde anlaşılamayacağını..

Fikri sabit kişilerin fikirlerinin firavunları olduklarını öğrendim…

Ve gereksiz fedakarlıkların, sadece senden alıp götürdüğünü..

Güvenilmeyen kişinin sevilemeyeceğini öğrendim…

Bilmiyordum, öğrendim, öğrettiler…

Alemlere rahmet peygamberin, dediği gibi ayna olmayı öğrendim..

Kişi neyse onu görür benim aksimde….

Buna ister hayal, ister hayat de…

Hayat bana ŞAŞIRMAMAYI öğretti. gökçe kız