Ümit Özdağ şunları söyledi “Bazen babamın işi uzardı. Rahmetli Türkeş’in evi ile bizim evimiz arasında 150-200 metre vardı. Bazı zamanlar rahmetli Türkeş beni eve bırakırdı. Bir gün beni eve bırakıp eve devam edecek. Fakat benim arabada olduğumu unuttu. Evine kadar gittik. Nasıl oldu bilmiyorum. Döndü beni gördü. Başladı gülmeye. Dedi ki “İstersen gel Tuğrul hasta. Onun hasta çorbasından içersin. Nedense bu fikir bana çok cazip gelmedi. Ben eve gitmek istiyorum dedim. Döndü Nenehatun caddesindeki evimize bıraktı.”

Editör: TE Bilişim