Dağlı'nın yakın çevresine 31 Mart seçimleri için "MHP, Çumra'dan Yusuf Erdem'i aday göstermezse kendimi öldüreceğim" dediği olay öncesinde de MHP Belediye Başkan adayı Yusuf Erdem için "Babam Yusuf'u aday göstermediler" dediği ve MHP lideri Devlet Bahçeli'ye iletilmek üzere not bıraktığı öğrenildi.

Cumhur İttifakı kapsamında AKP'nin adayı destekleneceği için adaylığı iptal edilen MHP adayı ise intiharla son bulan Dağlı'nın yürek yakan hayat hikayesini anlattı.

Mehmet Ali KAYACI'nın haberine göre ; Olay, sabah saat 05.00 sıralarında Konya’nın Çumra ilçesinde, İzzetbey Mahallesi Gazi Caddesi’nde meydana geldi. 43 yaşındaki Abdülgaffar Dağlı, kaldırımda başına tabancayı dayadı. Durumu fark eden çevredekiler Abdülgaffar Dağlı’yı ikna etmeye çalıştı. Ancak, Abdülgaffar Dağlı tetiğe basıp tabancayı ateşledi. Kanlar içinde yere yığılan Abdülgaffar Dağlı çağrılan sağlık görevlilerinin müdahalesine rağmen yaşamını yitirdi.  Abdülgaffar Dağlı’nın cansız bedeni otopsi için Çumra Devlet Hastanesi morguna kaldırıldı.

“MHP ADAY GÖSTERMEZSE KENDİMİ ÖLDÜRECEĞİM” DEDİ BAHÇELİ’YE NOT BIRAKTI!

Dağlı’nın tetiğe basmadan önce MHP’den Çumra Belediye Başkan adayı olan eski belediye başkanı Yusuf Erdem için “Babam Yusuf’u aday göstermediler, kendimi öldüreceğim” dediği öğrenildi. Dağlı’nın üzerinden Devlet Bahçeli’ye iletilmek üzere bir notun da bulunduğu iddia edildi.

MHP ADAYI ESKİ BAŞKAN, YÜREK BURKAN HİKAYEYİ ANLATTI

2009-2014 yılları arasında MHP’den Çumra Belediye Başkanı olarak görev yapan ve 31 Mart 2019 seçimleri için MHP’den aday adaylığını açıklayan ancak Cumhur İttifakı kapsamında ilçe AKP’ye bırakıldığı için aday gösterilemeyen Yusuf Erdem ise  canına kıyan Abdülgaffar’ın yürek burkan hikayesini anlattı.

YÜREK YURKAN BİR HAYAT HİKAYESİ

“Bugün üzülerek Gaffar’ın intihar haberini aldım. Boğazıma bir şey düğümlendi, zorlanarak ve şaşırarak, tekrarlayarak bir Fatiha’yı gözlerim dolu dolu ancak okuyabildim. Allah rahmetini esirgemesin.” diyen eski Başkan Erdem, kendisi aday gösterilmediği için intihar eden Abdülgaffar Dağlı’nın; eski bir polis memuru olduğunu, onu başkan olarak göreve geldiği 2009 yılında polis karakolunda alkolik bir halde tanıdığını anlattı.

ALKOL YÜZÜNDEN MESLEKTEN İHRAÇ EDİLMİŞ

Abdülgaffar Dağlı’nın alkol yüzünden mesleğinden ihraç edildiğini, eşinden boşandığını, sokaklara düştüğünü öğrendiğini anlatan Erdem onun elinden nasıl tuttuğunu ve hayata bağladığını da uzun uzun anlattı.

TEDAVİSİNİ YAPTIRIP İŞE ALMIŞ YENİ BAŞKAN İŞTEN ÇIKARMIŞ

Dağlı’yı, Ankara’ya AMATEM’e gönderdiğini, alkol tedavisinin ardından belediyeye güvenlikçi olarak işe aldığını anlatan Erdem, 2014 seçimlerini kaybedip, koltuğunu AKP’li Mehmet Oğuz’a devrettikten sonra ise onun işten çıkarıldığını söyledi. “2014 Yerel seçimlerinde seçimleri kaybedip Ankara’ya döndüm. Kısa bir süre sonra Gaffar’ın işten çıkarıldığını öğrendim. Çok geçmeden de Gaffar’ın eşinden yine ayrıldığını ve alkole geri başladığını. Çok üzüldüm.” diyen Erdem “Niye yaptın evladım? Değer miydi? Abdülgaffar Dağlı, sevgi dolu bir insandı, evlatları için yanıp tutuşan bir babaydı. Onun bütün zararı kendisine olmuştu. Alkolü bırakınca içindeki cevher ortaya çıkan, namaz kılmaya başlayan bir müslümandı. Bir de yeni doğmuş, küçücük bir erkek torunu vardı kızından. Neden be oğlum, neden?” diye yazdı.

İşte MHP’li eski başkan Yusuf Erdem’in sosyal medya hesabından paylaştığı o yazı…

Abdulgaffar DAĞLI (Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun)

Bugün üzülerek Gaffar’ın intihar haberini aldım. Boğazıma birşey düğümlendi, zorlanarak ve şaşırarak, tekrarlayarak bir Fatiha’yı gözlerim dolu dolu ancak okuyabildim. Allah rahmetini esirgemesin.

Çumra’nın MHP’li eski belediye başkanı Yusuf Erdem

KİMDİR BU GAFFAR DAĞLI?

Gaffar’ı ben ilk kez karakolda gördüm. Sanırım 2009 yılı sonu yada 2010 yılı başları idi. Belediye Başkanı idim. Akşamları 3 tane rutin yaptığım iş vardı. Birincisi, rastgele bir Çumra’lı hemşehrimin evine Tanrı Misafiri olarak ziyaretine gitmek. Böylece hem onlarla hasbihal ediyor, hem sorun ve şikayetlerini dinliyor, hem de yapabileceğimiz şeyler noktasında notlar alıyordum. İkincisi, gece 22:00 dan sonra Hastaneye gidiyor, orada sahipsiz yada ilgiye muhtaç hastalarımızla, yaşlılarımızla görüşüyor, hem onlara moral vermeye çalışıyor hem de durumları hakkında doktorlardan bilgi alıyor, yardımcı olmaya çalışıyordum. Üçüncüsü ise gece 24:00 dan sonra karakola gidiyordum. Karakolda ise hem nöbetçi polislerle sohbet ediyor, onlara yoldaş oluyordum hem de hergün sorun haline gelen, sorun yaşayan ve yaşatan insanları tanımaya çalışıyordum. İşte bu karakol ziyaretlerimden birinde gece yarısından sonra gördüm Gaffar’ı ilk kez. Alkol ve kesif ispirto kokusundan yanına 2 metre dahi yaklaşılamıyordu. Kim olduğunu sordum nöbetçi polis memuru arkadaşa.

– Eski bir polis olduğunu, aşırı alkolden ve alkollü olarak ateş açtığından dolayı görevden ihraç edildiğini, sık sık boşandığı eşini rahatsız ettiğini, çevreye rahatsızlık verdiğini, kalacak yeri bile olmadığını, her 2 günde bir karakola düştüğünü,
anlattı.

Ertesi günü araştırdım Gaffar’ı. Evet, işten uzaklaştırılmış eski bir polis memuru idi. Alkol bağımlısı idi ve bundan dolayı hayatı kararmıştı. Bir kızının olduğu ilk eşinden ayrılmış, ikinci bir evlilik yapmıştı. 6 yaşında, gözleri çakmak çakmak olan sevimli bir oğlunun olduğu ikinci eşinden de alkol yüzünden ayrılmıştı. Anne babası adeta evlatlıktan silmiş, sokaklarda, yıkıntı evlerde yatıyordu.
O gece polis memuru alkol bağımlılığının; ” ileride, alkol bulamazlarsa, ispirto bulamazlarsa uyuşturucuya kadar gidebilecek, hatta okul önlerinde uyuşturucu satışına kadar uzanabilecek ve sonu cinayete kadar ulaşabilecek bir hastalık” olarak anlatıyordu tecrübelerine dayanarak.
Gaffar hakkında yeterli bilgiyi topladıktan sonra anne-babasını belediyeye davet ettim. Görüşmenin detaylarını anlatmayacağım; Gaffar’a sahip çıkıp, tedavi ettirip topluma kazandırma noktasında kendisinden umudu kesmiş olan aileden destek göremeyeceğimi anladım.
Boşandığı ikinci eşini davet ettim ve konuştum;

– Dünyada bir tek erkek Gaffar dahi kalsa tekrar bir araya gelmeyeceğini, kendisini rahatsız etmemesini istediğini,
bildirdi. Anlaşılan Gaffar için bütün kapılar kapalıydı.
Gaffar’ı belediyeye çağırdım. Geldi. Perişan bir halde idi. Elini-yüzünü yıkayıp, bir de çay ocağında sade kahve içtikten sonra yanıma tekrar gelmesini söyledim.
İçeri tekrar girdiğinde hafif toparlamış, ağlar bir vaziyette idi. Çok detaya girmeyeceğim, ağlayarak;

– Elimden tutacak da kalmadı, kimsesizim, ne tutacak dalım, ne insanların yüzüne bakacak yüzüm var. Allah da canımı almadı, evlatlarımın yüzüne bakamıyorum.
diyebildi.

– Seni Ankara’ya tedaviye göndersem, elimi uzatsam, bana alkolü bırakıp adam gibi bir hayata başlamak için yardımcı olur musun, söz verir misin?
dediğimde, kendini ayaklarımın dibine attı.
Uzatmayalım, Ankara’ya AMATEM’e tedaviye gönderdim Gaffar’ı. Amatem yöneticisi ile bizzat görüştüm. Tedavi süreci içerisinde yanına Ankara’ya kadar gittim, AMATEM’de ziyaret ettim, doktoruyla görüştüm. Çok azimli idi.
Tedavi sürecinin sonunda doktoru beni aradı:

– Gaffar’ın tedavisi bitti. Ancak kendisi bize ” Bana bir cihaz bağlayın, ben bir daha alkol alırsam öleyim. Ben o adamın karşısına bir daha alkollü çıkmak istemiyorum” diyor. Ne yapalım?
diye soruyordu. Öyle bir cihaz olduğunu bilmiyordum. Doktora:

– Asla.
dedim.

– Asla öyle bir şey yapmayın. Ben onun iradesine inanıyorum. Ola ki gaflete düşer de içerse bile insan canı bu. Öyle şey olmaz.
dedim.
Gaffar Çumra’ya dönmüştü. Bayağı toparlamış, rengi bile değişmişti. Ona:

– Bak, belediyede işe gireceğim diye alkolü bırakmadın, değil mi?
diye sorduğumda;

– Ben ekmeğimi taştan çıkarırım. Siz bana babalık yaptınız, gerisi benim işim.
demişti.
Gaffar gittikten sonra şoförüme tembih ettim ve onu izlemesini söyledim. Yaklaşık bir ay boyunca izledim. Gaffar kahvehanelerde yerleri süpürüyor, garsonluk yapıyor ve karnını doyuruyordu. Bazen de mağdur ediliyordu ama asla kızmıyor ve alkole geri başlamıyordu.Gece yatacak yeri halen yoktu, çalıştığı dükkanlarda yatıyordu. Belediyeye çağırdım.

– Gaffar, yarından itibaren Sırçalı’da işe başlıyorsun. Oranın gece bekçisi olacaksın. Orayı gece sana emanet ediyorum.
dediğimde sanki kalbi yerinden çıkacaktı. Ağlayarak odadan ayrıldı. Çıkarken;

– Allah senden razı olsun, seni mahcup etmeyeceğim. Allah’ım sen ne büyüksün.
diyordu.
Gaffar çok kısa sürede kendini toparladı. Alkolün yanından bile geçmiyordu. Ev kiraladı, taksitle ev eşyaları aldı. Namaza başladı. Yüzüne bir güzellik oturuverdi. Çocuğuyla ilgilenmeye başladı. Onunla ve kızıyla gurur duyuyordu. Onlara layık olmaya çalışıyordu. İçeri Çumra’dan bir hanımla görüşmeye başladı, evlenecekti. Eski eşi, Sırçalı’ya gelip, ” Ben kocamı kimseye yedirmem” diyerek kendisi ile tartışmış, ikna edemeyince bana gelmişti.

– Ben kocamı istiyorum.
diyerek yardım istiyordu. Ben:

– Hani kızım, dünyada tek erkek o kalsa da istemem diyordun?
deyince;

– Ondan böyle bir adam doğacağını bilemezdim.
demişti. Uzatmayalım, ben gönül işlerine karışmayacagımı söyleyince yanımdan ayrıldı. Bir süre sonra anlaşmışlar ve Gaffar yanıma geldi, eski eşiyle evlenmek istediğini söyledi
Düğünlerini yapıp nikahlarını bizzat kıyıverdim.
Mutluydu Gaffar da, eşi de, çocuğu da.
2014 Yerel seçimlerinde seçimleri kaybedip Ankara’ya döndüm. Kısa bir süre sonra Gaffar’ın işten çıkarıldığını öğrendim. Çok geçmeden de eşinden yine ayrıldığını ve alkole geri başladığını. Çok üzüldüm. İşten çıkarıldığında durumu anlatmak için aradığım belediye başkanı telefonumu açmamıştı. Hoş, açsa ne olacaktı, onu da bilmiyorum. Haksız yere, öz kardeşim de dahil bir sürü kişinin işine son vermişti.
Aslında Belediye Başkanını biraz da yaşadığım bir olay üzerine aramıştım. İşten çıkarıldığı sıralar bir gün eski şoförüm beni aramış ve;

– Başkanım, Gaffar bir silah bulmuş ve Belediye Başkanını vuracağım diye yola çıkmış. Ben de koştum, şimdi, Belediyenin önünde gördüm.
diye bilgi vermişti. Hemen aradım Gaffar”ı;

– Neredesin oğlum?
diye sorunca, gezdiğini söyledi. Ben;

– Gaffar, ben seni kameralardan görüyorum, belediyenin tam karşısındasın. Niyetini de öğrendim. Hemen oradan uzaklaş.
deyince, ağlayarak;

– Bunlar benim yuvamla, hayatımla oynuyorlar.
diye cevap verdi. Ona;

– Her işten çıkarılan Belediye Başkanı mı vuruyor Gaffar. Sana başka iş mi yok? Sen ekmeğini taştan çıkarırsın. Canını sıkma. Kendini de bırakıverme. Haydi, ben sana güveniyorum. Hem sonra, sen onu vurursan Yusuf Erdem vurdurttu derler. Beni sevmiyor musun?
dedim. Cevaben;

– Senin sevmemem için taş olmam lazım. Öyle deme başkanım.
dedi. Alkol almış olabilecegıni tahmin ettim. Ona;

– Seni kameradan izlemeye devam edeceğim. Eğer oradan ayrılmazsan ve o çocuğa bir zarar verirsen bana zarar vermiş olacaksın. Onu vurursan beni vurmuş olacaksın. Sana da hakkımı helal etmeyecegim.
deyince, “öyle deme, öyle deme” diye ağlamaya başladı. Telefonu kapattım. Ahmet’i aradım. Gaffar’ın ne yaptığını sordum. Oradan uzaklaşmaya başlamıştı.
Gaffar’ı daha sonra da arayıp teskin ettim. Moral verdim.

Bir süre sonra Gaffar’ın köfteci dükkanı açtığını öğrendim. Dükkanına gidip, taltif ettim.
En son, 01 Aralık 2018 tarihinde MHP’den aday adaylığımı açıklamak üzere Çumra’ya geldiğimde görmüştüm. Çok sevinçli idi, gözlerinin içi gülüyordu.
25.01.2019 Cuma günü sabah canına kıydığını öğrendim.

– Niye yaptın evladım? Değer miydi?
diyemedim bile.
Abdülgaffar Dağlı, sevgi dolu bir insandı, evlatları için yanıp tutuşan bir babaydı.Onun bütün zararı kendisine olmuştu. Alkolü bırakınca içindeki cevher ortaya çıkan, namaz kılmaya başlayan bir müslümandı. Bir de yeni doğmuş, küçücük bir erkek torunu vardı kızından.

– Neden be oğlum, neden?
ALLAH RAHMET EYLESİN GAFFAR’IM, MEKANIN CENNET OLSUN.

Editör: TE Bilişim