1 Temmuz 1926 tarihinde kabul edilen Kabotaj Kanunu ile Türk kara sularında, körfezlerde, boğazlarda, limanlarda, akarsularda ve göllerde, tüm haklar yabancılardan alınarak Türklere ve Türk gemilerine verildi.
20 Nisan 1926 tarihinde kabul edilen Kabotaj Kanunu 1 Temmuz 1926 tarihinde yürürlüğe girmiştir ve kanun şunları ihtiva eder: “Türkiye Limanları ve sahilleri arasında yük ve yolcu taşınması ile kılavuzluk ve römorkaj hizmetleri, Türk Vatandaşları ve Türk Bayrağı taşıyan gemilerce yapılır” hükmünü getirerek daha önceden yabancılara açık olan bu faaliyetleri bundan böyle sadece Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının yapabileceğini belirtmiştir. Bu nedenle her yıl 1 Temmuz gününü “Denizcilik ve Kabotaj Bayramı”
Lozan Barış Antlaşması ile 1923 yılında, Osmanlı Devleti'nin yabancı ülke gemilerine tanıdığı kabotaj ayrıcalığı sona erdirildi. Buna ek olarak, 20 Nisan 1926 tarihinde yürürlüğe giren Kabotaj Kanunu ile yeni düzenlemeler yapıldı. Bu kanuna göre, akarsularda, göllerde, Marmara Denizi ile boğazlarda, tüm kara sularında ve bu alanlarda yer alan körfezler, limanlar, koylar ve benzeri yerlerde, yalnızca Türk vatandaşları ve Türk gemileri sahiplik ve taşıma haklarına sahip oldu. Makine, yelken ve kürekli taşıtların mülkiyeti ve işletilmesi de yalnızca Türklere ait olacaktı. Dalgıçlık, kılavuzluk, kaptanlık, çarkçılık, tayfalık gibi meslekler de yalnızca Türk vatandaşları tarafından icra edilebilecekti. Yabancı gemiler ise sadece Türk limanlarıyla yabancı ülkelerin limanları arasında yolcu ve yük taşıma hakkına sahip olabilecekti.
