Millî Mücadele döneminde, Doğu Anadolu'da Ermeni devleti kurma girişiminin bulunduğu sırada, Erzurum'a gelen Amerikan heyetinden General Harbord’a, Erzurum Belediye Reisi pencereden mezarlıkları işaret ederek, 'İşte Türk mezarlığı, işte Ermeni mezarlığı, bu Ermeniler ölülerini yemediler ya!..' demiştir. Tabii ki, küçücük Ermeni mezarlığı yanında, Müslüman mezarlığı çok daha büyüktü.
''MEZARLIKLAR BİR MİLLETİN O COĞRAFYAYA VURDUĞU MÜHÜRDÜR''
Böylece vatanın gerçek sahibini tespitte mezarlıklar önemli bir argüman olmuştur. Esasen tarihi eserler, bütünüyle bir memleketin tapusu ve karakteri hüviyetindedir.
Ben de bu anlayışla yıllardır Antalya'da bulunan tarihi taşları fotoğraflayıp bir yayına dönüştürmek istiyorum, çünkü her geçen gün tahrip edilmekte veya yeni mezar yeri açmak için yok edilmektedir.
Ancak, esasen Antalya'nın tarihine ve kültürel mirasına katkı sağlayacak olan çalışmamla bu mirasın gelecek nesillere aktarılabilmesi için kitap olarak basılmasının elzem bir ihtiyaç olduğunu düşünmekteyim, takdir edersiniz ki şahsi imkânlarımla bunu başarabilmem çok zor olacak, bu nedenle maddi desteğe (sponsor) ihtiyaç duymaktayım.
Mezarlıklar bir milletin o coğrafyaya vurduğu mührüdür. Nasıl ki bir kâğıda vurulan mühürden o kağıdın sahibi anlaşılır, işte aynı şekilde mezarlıklardan da o topraklarda tarihte kimlerin yaşadığı, hayat sürdüğü bilinir. Maalesef ki kendimizi yok ediyoruz. Bir mezar taşına sahip çıkmamak, kendimize kurşun sıkmak gibi bir şeydir. Bölgenin şeceresini bu taşlara bakarak çıkarabiliriz. Özellikle büyük şehirlerde imar rantı baskısıyla da mezar alanları tahrip edilebiliyor. Mezarlık içinde yeni mezar yerleri açmak için kadim damgalarla süslü mezar taşları kırılıp parçalanıyor. Hâlbuki sahip çıkılmalı. Her biri tek tek envanter numarası verilmek suretiyle kayıt altına alınmalı. Yoksa yok olmaya mahkûm oluruz. Yazımı yine Yahya Kemal Beyatlı’nın bir sözü ile bitiriyorum :“Hiç bir şiir bir mezar taşı kadar milli olamaz. Çünkü onda el emeği, göz nuru, sanat vardır ve onlar bize bizi anlatır.”
