Her canlı hayatta kalmak ve türünü idame etmek üzerine programlanmıştır. Doğadaki tüm hayvanlarda bu kural geçerli olduğu gibi bitkiler için de bu kural değişmez, aynıdır. Tüm tahıl, baklagiller ve kuruyemişler gibi tohumların da türünü devam ettirmek için filizlenmesi gerekir ancak uygun koşullar ortaya çıkana kadar kendisini tohum olarak koruması şarttır. Tohumun kendisini koruma mekanizmasının adı ise fitik asittir. Fitik asit tüm tohumların dışında bulunan fosfordan oluşan bir bileşendir. Tohumu uygunsuz koşulda filizlenmemesi için dış ortamdan korur. Tohumların bu formu kendileri için çok yararlı olsa da, onları bu şekilde tüketmek malesef bizim sindirimimiz için pek de faydalı değildir. Fitik asit bizim sindirimimizde, kalsiyum, demir, çinko gibi önemli elementlerin ve proteinlerin emilimini azaltmaktadır. Yani yukarıda bahsettiğimiz tahıl, baklagiler ve hatta kuruyemişleri bile bu şekliyle tükettiğimizde tam olarak bu tohumlardan faydalanamıyoruz çünkü birçok mineralin emilim oranı düşüyor.
Fitik asidi çözmenin yolu fermantasyon yöntemi
Fermantasyon sürecinde laktik asit üreten bakteri ile mayalama yöntemi tohumlardaki enzim aktivitesini harekete geçiriyor ve fitik asit hem mineralleri serbest bırakıyor hem de ön sindirimi bakteriler başlattığı için sindirim sistemimiz daha sağlıklı çalışıyor. Baklagiller ve tahılları fermente etmenin yolu ıslama suyuna karıştırılan peynir altı suyudur.
Nasıl fermante ediyoruz?
Baklagil veya tahılları 24 saat içme suyunda bekletiyoruz. Şişen baklagilleri süzüyoruz ve yıkıyoruz. Tekrar üzerine içme suyu doldurup bir bardak kadar da peynir altı suyu ilave ediyoruz ve tekrar 24 saat bekletiyoruz.
