CHP kemikleşmiş 11 milyon civarındaki oyun üstüne çıkmakta zorlanıyor. 7 Haziran'da ses getiren vaatleri de AK Parti'ye kaptırınca gündem oluşturamadı. Bütün taşları AK Parti'yle koalisyona göre kurup alternatif üretmeyince ayağına gelmiş fırsatın taca çıkmasına mani olamadı.
MHP terörün patladığı bir ortamda oy kaybeden milliyetçi parti olarak tarihe geçti. Kısa zamanda 12 şehidi toprağa veren Genel Başkan Devlet Bahçeli'nin memleketi Osmaniye'de bile oyunu koruyamadı. 7 Haziran'ın çözüm üretememesinin sorumluluğu ona yüklendi. Meral Akşener tercihini kendi tabanına bile anlatamadı. Her şeye hayır diyen adam imajı Bahçeli'nin ağır yenilgisini hazırladı.
HDP de açılan krediyi kalıcı adıma dönüştüremedi. Verilen emanet oyları koruyacak bir performans sergileyemedi. 7 Haziran'dan sonra patlayan teröre karşı tepki veremedi; geç kalmış cılız tepkiler yasak savma kabilinden sayıldı. PKK içindeki savaş baronlarından farklı düşündüğünü söylemedi. Oysa Selahattin Demirtaş'a giden oylar savaş dışında bir seçenek olabilir umuduydu. AK Parti'nin geri aldığı Kürt oyları, onların da çatışmadan bıktığının işareti. Demirtaş gerçekten sivil siyasetin silahın alternatifi olması konusunda samimiyse bu sonuçları fırsata çevirebilir. Tabanına barış söyleminin kazandırdığını anlatması için yeterince veriye sahip oldu.
AK Parti'nin önündeki en önemli sınav başarıyı taşıma imtihanı. Bunu yapabildiği dönemlerde hem ülkeye hizmet etti hem de oy oranını yükseltti. 2011'den sonra girdiği türbülansta 7 Haziran'da çakılmaktan son anda kurtuldu. 1 Kasım da alternatifsizliğin kazancı. Gerçekten 2002 ruhuna dönerse ivme böyle gider. Aksi halde ilk ciddi alternatif, AK Parti'nin sonunu hazırlayabilir. Bu muhalefeti her zaman bulamayabilir.
