"Ne Mutlu Türküm Diyene!"

Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün “Ne mutlu Türküm diyene!” sözü, sadece bir cümle değil; bir milletin birliğini, beraberliğini ve ortak kimliğini simgeleyen tarihî bir çağrıdır. Bu güçlü ifade, ilk kez 10. Yıl Nutku'nda 29 Ekim 1933’te, Cumhuriyet’in kuruluşunun onuncu yılı kutlamalarında dile getirilmiştir.

Ankara Hipodromu’nda on binlerce vatandaşın coşkulu katılımıyla gerçekleşen törende Atatürk, Türk milletinin geçirdiği zorlu mücadeleleri ve kazanılan başarıları anlattıktan sonra, nutkunun sonunda bu unutulmaz sözü söylemiştir:

“Türk milleti çalışkandır, Türk milleti zekidir… Ne mutlu Türküm diyene!”

Atatürk bu sözle, Türkiye Cumhuriyeti’nin sınırları içinde yaşayan her vatandaşın, etnik kökeni ne olursa olsun, ortak bir ulusal kimlikte buluşabileceğini vurgulamak istemiştir. Ona göre “Türklük”, ırka değil; ortak değerlere, vatana bağlılığa ve Cumhuriyet ilkelerine sahip çıkmaya dayalı bir kimliktir.

Birlik ve Beraberliğin Şifresi

Cumhuriyet’in temel taşlarından biri olan vatandaşlık esasına dayanan bu söylem, ayrıştırıcı değil, birleştirici bir anlayışı savunur. Atatürk'ün bu sözleri, ulus-devlet inşasının en kritik döneminde “tek vücut” olma fikrini topluma benimsetme amacını taşımıştır.

Daha sonra bu söz, okullarda her sabah öğrenciler tarafından okunan Öğrenci Andının son cümlesi olarak da yerini almıştır ve uzun yıllar boyunca hafızalara kazınmıştır.

Tarihin Tozlu Sayfalarından Günümüze

Bugün hâlâ Türkiye’nin dört bir yanında anıtların üzerinde, okullarda, resmi kurumlarda ve meydanlarda yer alan bu söz; Atatürk’ün sadece dönemine değil, geleceğe de seslenen bir öğüdüdür.

“Ne mutlu Türküm diyene!” demek; eşitlik, onur ve ortak gelecek duygusunu paylaşmak demektir.