Gözlerin ferini ‘umut’ beslerdi.. Doğan her bebeğin gözleri umut ışığı saçardı. Ve tam da bu sebepten ,doğan birçok bebeğin adına ‘Umut’ denildi dualar eşliğinde.. Her ülkede   olması gereken kadardı belki de olumsuzluklar. Her şeye rağmen, umut ışığı ,bir sebebin altında parlardı ya nasılsa…Beki daha ferah, daha bereketli, daha huzurlu bir  yaşam olacaktı gelecekte.. Ve ‘daha ’larla  sıralandı niyetler.

Seçtiler ,seçildiler.. Bin umutla beslendiler. Umut onların yegane tutsağı oldu. Hep askıda kaldı usulca. Günler ayları, aylar yılları kovalayadursun o umutların ışıkları tek tek sönmeye başladı. ’Vardır  bir bildikleri’ cümleleri sayfaları doldurdu.  Umut     bebek büyüdükçe adı da söylemekten çekinir oldu. Çünkü   onun umut dolu dünyası böyle değildi, olmamalıydı.

Saraylarda sürülen saltanatın yanı başında  ,  çöp toplayan çocuklar görüldü. Adı Besmele ile anılacak tüm değerler ağızda sakız edildi. Yeni umutlar doğsun diye ,şehadet şerbeti içenlerin sayısına her gün onlarcası katıldı. Ülkenin mübarekliği, alimin gizliliği, ilmin ehemniyeti, saygının olmazlığı, sevginin evrenselliği… Her şey yerle bir edildi. Zira umut içinde olmak, daha rahat bir geleceğe sahip olmaktı. Özelleşen fabrikalara kurumlara bakılınca, milli ve yerli olan her şeye düşmanlık beslendiği anlaşıldı. Oysa umut bir TÜRK ışığıydı. 

Bir taraftan  da utanmadan  kullanılan müberra dinimiz.. Ah ona yapılanlar…Hoşgörüydü İslamiyet, güzel ahlaktı evvela.. Gizlilikteydi ibadetin sırrı.. İfrat ve tefrite kaçmadan itidali uygulamaktı sünnet-i seniyye..Bunlar da yoktu artık. En acısı ,insanlar ötelenmiş, suçlanmış, yok sayılmış ve ö-te-ki-leş-ti-ril-miş-ti..

Türk_İslam  ifadesinden rahatsızlığın, kimliksizlik politikasının ve  sinsice oynanan oyunların altında umut suskunlaştı.

Bugün ülkem yanıyor. Artık hayatının baharında kara toprağa giren canların hesabı yapılamaz halde.. Bunca canın vebaline girip yaşayabilmek, hala saltanat sürebilmek, her şeyi yok saymak ve suçu sürekli birilerinde bulmak ne kadar vicdani ve insanidir??

Artık umudun ışığı hiç parlamaz oldu. Umutsuzluk içinde varlık mücadelesi sürdürüyor. Umut adlı çocuğu tekrar güldürmek ve yaşatabilmek adına bu musibetlerden kurtulmak duasıyla..

Gökçe Kız