Sözün, gerçeğe müdahale edemeyeceğini ve siz ne kadar güzel şey duyarsanız duyun, gerçeği yansıtmadığı sürece bir değerinin olmadığını kabullenin.

Günümüzdeki öğrenci profilinin mimarı öğretmenler değil bizzat ailelerdir. Öğretmenin yetki alanı oldukça kısıtlandı. Öğrenciye sesini yükseltmek yasak, öğrenciyi dersten çıkarmak yasak, eskiden 'sınıf geçme' zordu şu an ise 'sınıfta kalmak' zor. Ne yapıp ne edip bir üst sınıfa öğrenciyi geçiriyorlar. Öğretmenlerimiz de bezmiş durumda. Özellikle özel sektörde neredeyse günde 10 saat ayakta çalışıyorlar. İşleri oldukça zorlaştıran bir öğrenci profiliyle karşı karşıya bırakıldılar. Müdahale etme hakları olmadan üstelik. Şu anki eğitim sisteminde 'eğitim'in önemli olduğunu mu düşünüyorsunuz? Eğitime değer verilmiyor, eğlemeye değer veriliyor. Çocuğu derste eğle, derste tut. Bir şey dinlemese, öğrenmek istemese bile tut. Veliyi eğle. Başarılı, terbiyeli olmayan çocuğu hakkında tam tersini duymak ister veli her zaman. Duyamazsa çirkinleşir, kabahati öğretmende bulur. Falanca öğretmeni överdi çocuğumu, çocuğumda bir problem yok der. 

Peki ya sizce bu kadar baskılanan, domine edilen öğretmen verimli olabilir mi? Yetki alanını bu kadar daraltırsanız çocuklarınıza öğretim verilebilir, (çocuklarınız genellikle almayı tercih etmez tabii) ancak eğitim vermek imkansızdır. Lise'ye gelmiş bir öğrenci henüz sınıf içinde nasıl davranması gerektiğini, öğretmeniyle nasıl konuşması gerektiğini bilmiyorsa sizce başarılı olabilir mi? Başarılı olsa kazara bir üniversite kazansa bile iş hayatına uyumlanabilir mi?

Değerli Velilerim, önce kendinize çocuğum hakkında duymam gerekenleri mi yoksa duymaya ihtiyacım olanları mı duymak istiyorum? diye sorun. Sözün, gerçeğe müdahale edemeyeceğini ve siz ne kadar güzel şey duyarsanız duyun, gerçeği yansıtmadığı sürece bir değerinin olmadığını kabullenin. Yersiz övgü gerçeği değiştirebilir mi? Öğretmenle iş birliği içinde olun. Çocuğunuzun iyiliğini sizin kadar düşünen kişi öğretmenidir. Eleştiriye açık olun, düzeltmeniz gereken noktalarınızı keşfedin. Çocuğunuza arkadaş değil ebeveyn olun. Onun, buna ihtiyacı var.