Yeni Şafak yazarı Yusuf Kaplan, Türkiye’de insanların İslam’a olan inançlarını terk ettiklerini, deizmin “çığ gibi yayıldığını” söyledi. Kaplan, bugünkü köşe yazısında “Çok ürpertici gelebilir ama açıkça gördüğüm şey, toplumda deizmin çığ gibi yayıldığı, insanların İslâm’ı, İslâmî duyarlıkları hızla terkettikleri yakıcı gerçeğidir” ifadesini kullandı. “Uyarıyorum” diyen Kaplan, şunları yazdı: ''Böyle giderse, fazla değil 10 sene içinde, İslâm protestanlaştırılır, Müslüman insanların hayatlarından da hızla çekilir, camiler, vakit namazlarında bomboş kalır ya da sadece ölümünü bekleyen ihtiyarların son gidecekleri yere, ölüm mekânına dönüşür ve sadece “cuma âyinleri” yapılan kiliselerin derekesine düşebilir!'' Kaplan, “Toplum, İslâmî duyarlıklarını yitiriyor, İslâm’ı terk ediyor hızla...” diye yazdı ve yazısını şöyle sonlandırdı: ''Gelen dalga hepimizi silip süpürebilir... Hız, haz ve ayartıya dayalı dromokratik kültür, postmodern popüler teknopagan kültür, toplumun genç kuşaklarının mankurtlaşması, metamorfoz yemesi, İslâmî köklerini, dolayıyla İslâm’ı terketmesine yol açabilir. İslâm’ın terkedilmesi ya da yitirilmesi, bu toprakların elimizden gitmesi ve tarihten çekilmemizle sonuçlanabilir. Macar ve Bulgar örnekleri capcanlı duruyor önümüzde. İlgili herkesi yüksek sesle uyarıyorum: İslâm’ı terk edenler, bu ülkeyi leş kargalarına dekor yapmaktan çekinmezler, bunun neye malolabileceğini bile düşünemezler: Toplumun İslâmî omurgasını, duyarlıklarını ve ilkelerini yitirmesi, bu toplumun toplum olma özelliklerini de yitirmesi, erimesi ve tarihten çekilmesi ile sonuçlanır -Allah korusun.'' Deizm nedir? Deizm veya yaradancılık, doğal dünyaya dair gözlemler ve mantığın kaynağını oluşturduğu; dinsel bilgiye dolaysız biçimde sadece akıl yoluyla ulaşılabileceği ilkesini esas alan, bu sebeple vahiy ve esine dayalı tüm dinleri reddeden bir Tanrı inancıdır. Deist felsefeye göre Tanrı vardır ve nihai olarak evrenin yaratılmasından sorumludur, ancak yaratılan dünyaya doğrudan müdahale etmez. Eş değer olarak deizm, Tanrı'nın varoluşunu her şeyin sebebi olarak ortaya koyan ve onun kusursuzluğunu (ve genellikle doğal hukuk ile takdir-i ilahinin varlığını da) kabul eden, ancak Tanrı'nın evrende mucizeler aracılığıyla ilahi vahyi veya doğrudan müdahalesini reddeden görüş olarak da tanımlanabilir.