Sorularla İslamiyetsitesinde şu ifadeler kullanıldı:
Hayvanlar kesilince vücuttaki kanın büyük bir kısmı dışarı akar, az bir miktar da ince damarlarda kalır. İşte bu dışarıya akan kanı yemek, içmek haramdır. İnce damarın içinde kalan veya dalak ve ciğer gibi âzalarda bulunan kan ise, akmış sayılmadığından et ve sakatat ile birlikte yenilmesi mübahtır. Kan yemenin haram oluş hikmeti, akan kanın pis oluşu ve insan tabiatının onu kabûl etmeyişidir. Câhiliye Arabları acıktıkları zaman ellerine sivri uçlu keskin bir kemik veya benzeri bir şey alır, onunla hayvanı yaralar, akan kanını toplayarak içerlerdi. Kur`an bu kötü âdeti men`etmiştir.
www.islamveihsan.com isimli sitesinde “Kan içmek neden haram?” Sorusuna şu cevap verildi:
Cenâb-ı Hak, Kur’ân-ı Kerîm’de “kan”ın yenilmesini haram kılmıştır:
“Allah size ancak ölüyü (leşi), kanı, domuz etini ve Allah’tan başkası adına kesileni haram kıldı. Her kim bunlardan yemeye mecbur kalırsa, başkasının hakkına saldırmadan ve haddi aşmadan bir miktar yemesinde günah yoktur. Şüphe yok ki Allah çokça bağışlayan, çokça esirgeyendir.” (el-Bakara, 173. Ayrıca bkz. el-Mâide, 3; en-Nahl, 115)
İnsanlar, bu yasağın ehemmiyetinden gâfil bulunmaktaydılar. Ancak, kan üzerinde yapılan tahliller, bu ilâhî nehyin insan sıhhati açısından ne kadar mühim olduğunu gösterdi. Tespitlere göre kan, büyük miktarda idrar asidi (Urik Acid) ihtivâ etmektedir. Bu da gıda olarak kullanıldığında, sıhhate zarar veren zehirli bir maddedir. İslâm’ın hayvan keserken tâbî olunmasını emrettiği husûsî şeklin sırrı da budur. Yüce dînimiz, hayvanın cisminden bütün kanların çıkması için, onun belli bir usulle kesilmesini emreder. (Vahidüddin Han, İslâm Meydan Okuyor, s. 249)
Tabiî kanın haram kılınmasında başka sebep ve hikmetler de bulunabilir. Zamanın ilerlemesiyle onlar da tespit edilip gün yüzüne çıkarılacaktır.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Rahmet Peygamberi, Erkam Yayınları
