BURAK MİSİNCİ Kardeşimizin Ardından

Bayır Bucak Türkmenlerinden haberdar olmak ve önce ülküdaşlarımızı sonra milletimizi haberdar etmek için geçtiğimiz günlerde Türkmendağına gidip kamplarına misafir olduk.

Türkmen kardeşlerimizle kucaklaşıp dertleriyle dertlendik, aslında onların bu şanlı ve zorlu mücadeleyi bir dert olarak görmediklerini anlamak için gözlerine bakmak yeterliydi.

Bir imtihan olarak gördükleri bu zulme karşı durmanın Din Allah’ın olana dek savaşmanın manevi hazzına nail olma mücadelesini şerefle vermeye gayret ediyorlardı.

En sevindirici yanı da gayretleri boşa gitmiyor imkansızlıklardan imkanlar oluşturup Türk’ün Türk’ten başka dostu olmadığını görerek ve göstererek dik duruyorlardı.

Gördüklerimizi bazen yazılarımız da detaylıca bazen kısa kısa yeri geldikçe unutmadan unutturmadan işlemeye gayret ediyorum.

Hep deriz ya Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur diye Bayır Bucak’ta buna şahit olduk. Uygur Türklerinin nasıl zorluklara rağmen o topraklara varıp soydaşlarını ve din kardeşlerini yalnız bırakmadıklarını gördük.

Ülkücü gençlerin nelerden vazgeçip oralara gittiklerini gözlerimizle gördük.

Ülkücü Hareketin 46 yıllık mazisine yakışır tavrı orada da gösterdiğine şahit oldum.

Şehitlik için giden kardeşlerimizin inanmışlığına şahit oldum.

Bir ölürüz bin diriliriz diyen Türk-İslam davasının fertlerinin gönül eri olduğuna bir kere daha şahit oldum.

Şehidimiz Burak Misinci kardeşimizin inanmışlığına cesaretine şahit oldum.

Burak kardeşimizle orada tanışma sohbet etme fırsatı bulduk.

Sorduk dinledik duygulandık gururlandık.

Üzüldük!

Bir Müslüman Türk’ün daha zalime dur demek için şehadet şerbeti içmesine imrendik…

Neden geldin? Neleri Bıraktın? Diye sorduğumda: Rabbimin yolunda mücadele edip şehadet şerbetini nasipse içmeye geldim demişti.

Oğlumda gelmek istiyor nasip olursa burada mücadele eden Ülkü erlerinin yanında olmak yardım etmek istiyor demiştim.

Kardeşimiz inandığı gibi yaşadı dualarının kabulüyle Hakk’ın rahmetine kavuştu.

Sıra bizde Bayır Bucak uzak olabilir geride bırakacaklarımıza elveda diyemiyor olabiliriz ama yarın cenaze namazında hakkımızı helal etmek için değil hakkını helal etmesi için orada olmak hepimizin boynunun borcudur.