CHP kurultayını yaptı; Kılıçdaroğlu yeniden genel başkan. CHP iktidarı hedefleyen bir parti,onun için de her gün yeni bir arayış içinde. Muhalefet CHP’yi tatmin etse, muhtemelen bu kurultay olmayacaktı. Onun için partilerin yeni çıkışlar aradığı bu tür kurultayları önemsemek lazım. Seçim sonrası yapılan olağanüstü Kurultayların çoğu daha iyiye, daha büyük başarılara duyulan iştahı gösterir. Böyle bir iştahınız yoksa kafa konforunuzu bozmanıza da gerek yoktur, oturur beklersiniz.

CHP beklemedi, 9 ay sonra ki seçimi düşünerek, yeni oy depolarına ulaşabilmek için yeni bir parti meclisi kurdu. Soldaki bir partinin sağdan isimlerle merkez yönetimini takviye etmesi toplumdaki değişimin CHP kurmaylarınca iyi okunduğunu gösteriyor. Türk seçmeni kaba bir tasnifle yüzde 65 sağ, yüzde 35 sol şeklinde ayrışmış durumda. Bu yüzde 35’in de bir kısmını HDP alıyor. Geriye kalan oylarla CHP’nin iktidar hedefine ulaşması mümkün değil. Onun için uzun bir zamandır Kılıçdaroğlu sağ sularda kulaç atmaya çalışıyor. Arkasında CHP’nin toplum hafızasında bıraktığı derin izler olmasa belki başarılı da olacak. Ecevit 1974 de yüzde 42 oy alarak klasik sağ-sol ayrışmasını parçalayıp atmıştı.Ecevit’in gerisinde hem Kıbrıs başarısı hem de toplumun kenarında kalmış kitlelerle özdeşleşen halkçı yanı vardı. Belki Marksist sola kapıları açmamış olsaydı daha büyük oy da alabilirdi. Kılıçdaroğlu’da bugün benzer bir çelişkiyi yaşıyor, bir taraftan partiye sağa yakın isimleri alırken, öbür taraftan dünün Marksistlerinin muadili olan PKK siyasetine yakın isimleri alıyor.Sağa açılayım derken Kürtçülüğe de açılması bu açılımı başından itibaren etkisiz hale getiriyor. Yeni parti meclisi Kılıçdaroğlu’nun deyimiyle artık rakı sofralarında ahkam kesenlerden oluşmuyor. Bu kadroyla CHP önümüzdeki seçimlerde aradığını bulabilir mi, bekleyip göreceğiz.Ancak CHP’nin sağla arasındaki mesafeyi az da olsa daralttığını, sebep olduğu trajedileri onarmaya çalıştığını söyleyebiliriz.

Siyaseti yakından takip eden herkes bu kadar yanlıştan sonra muhalefetin niçin beklenen çıkışı yapamadığını görüyor.İktidarın yanlışlarından önce sorgulanması gereken budur. Bu kadar yanlışa, yolsuzluğa,adaletsizliğe,ayrımcılığa rağmen muhalefet beklenen çıkışı yapamıyorsa asıl sorgulanması gereken muhalefettir. Geleneksel sağ oyların sol bir partiye akabilmesi için hem daha uzun bir sürenin geçmesi, hem de çok keskin inişlerin yaşanması lazım. Sağ oylar her zaman alternatifini sağ partiler içinde aramıştır. Sağa bakan kitlelerin iktidara karşı öteki sağ partilerden birini alternatif olarak görmeleri gerekir. Sağ bir parti olmak tek başına alternatif olmak için yeterli değil, kadrosu, vizyonu, lideri, tutumu ile iktidara hazır olduğunu göstermeyen partilere seçmen oy vermez. Seçmen tercihlerinin değişiminde daha iyi yönetebilmeye ikna edilmenin büyük etkisi var.Toplum, kiminle ve nasıl yöneteceksiniz sorusunun cevabına göre hareket ediyor. Siyaset bir mevzi tuttuktan sonra oturup bekleyerek yapılan bir faaliyet değil; devamlı koşmayı,yenilenmeyi, toplumu etkileyecek hamleler yapmayı gerektiren bir alan. CHP bunu yapmaya çalışıyor,başarılı olur, olmaz ayrı mesele ama en azından bir şeyler yapıyor. Oturanlar, değişmeyenler, katılaşanlar sonunda buharlaşıp giderler. CHP buharlaşmamak için, 95 yıllık kabuğunu kırmaya çalışıyor.