Hiç bir toplumsal olay bir günde ortaya çıkmaz,mutlaka tarihi kökleri vardır. Ati mazide gizlidir denilirken, kastedilen budur.

İslam toplumu olarak geçmiş olaylardan dersler çıkardığımızı,tarihi günü anlamada kılavuz gibi kullandığımızı söylemek çok zor.Tarihten kopukluk bizi aynı hataları tekrar etmeye,aynı acıları yeniden yaşamaya mecbur ediyor. Bugünün çekişmelerinde bile dün yaşanan acı tecrübelerin izi var.Geçmişi kutsamak,dünün aktörlerine toz kondurmamak tarihi ders alınan bir kaynak olmaktan çıkarıp bir tapınma aracına çeviriyor.

Hatalardan ders almamanın yanında bir de kendimize hata yakıştırmamak gibi bir anlayışımız var.Bazı gruplarda gözlenen her günahı Yahudilere,Kapitalistlere,Marksistlere fatura etme alışkanlığının arkasında bu yanlış algı biçimini görmek mümkün.Başkalarını suçlamak aynı zamanda suçlayanın kendi klanına, aşireine,topluluğuna mutlak masumiyet isnat etmesi anlamına gelir.

Halbuki, İslam tarihi ders almamızı gerektiren sayısız olayla dolu. Başta Hz.Ömer olmak üzere,Hz.Osman'ı,Hz.Ali'yi,Hz.Hüseyin'i bu toplum katletti.Her biri bir ibret vesikası olan onların serencamları, ders çıkarılmayı zorlaştıran bir mahfazaya alınarak istifade edilen bir kaynak olmaktan çıkarıldı.İçinde yaşadığımız toplumu,din ve siyaset ilişkisini, siyasetin dini değerleri nasıl ikinci plana ittiğini onları şahadete götüren süreçlerde görmek mümkün.

Özellikle Hz.Osman'ın şahadeti din-siyaset ilişkisini kavramada, siyasi hırsların,kabile asabiyesinin toplumu nereye götürdüğünü anlamada eşsiz bir değere sahiptir.Aşırı merhametli,yumuşak tabiatlı Hz.Osman, kabilesi Ümeyyeoğulları tarafından mütemadiyen istismar edilmiş, bu da öteki kabile ve aşiretlerin asabiyelerini harekete geçirmiştir. Müslümanların halifesi 49 gün evinde muhasara edilmiş, kendisine su ve yiyecek verilmesine bile müsaade edilmemiştir.Evi isyancılar tarafından çevrilmesine rağmen,"şu üç şey dışında Müslüman kanı helal değildir;İmandan sonra küfre düşmek,evli iken zina yapmak ve suçsuz yere birini öldürmek" diyerek onlarla savaşmaya karşı çıkan halife,49. gün evine giren isyancılar tarafından hunharca şehit edilir.Kapısında ona rağmen nöbet bekleyen Hz.Hüseyin,Hz.Hasan,Sad bin El As gibi isimleri aşamayacağını düşünen isyancılar bitişikteki bir isyancının evinden gizlice Hz.Osman'ın evine girerler. Bu sırada eşi Naile ile odasında yalnız ve elinde Kuran, Bakara süresini okumaktadır.İçeri önce Hz.Ebubekir'in oğlu Muhammet girer,halifenin sakalından tutarak,"Allah belanı verecek" diye bağırır, Halife,sakalımı bırak ey kardeşimin oğlu,baban senin tuttuğun şeyden imtina ederdi,der.Muhammet sakalından daha beterini(canını) istiyorum diyince,Halife, senin ve benim için Allah'tan hayır diliyorum diye mukabele eder. Bu cevap Muhammed'i merhamete getirir, etkilenerek oradan ayrılır. Ama hemen akabinde Niyar b. İyad elindeki sopa ile halifenin yüzüne vurur,yüzü kan revan içinde kalır,sızan kanlar elindeki Kuran'a dökülür.Bir başkası Kinane b. Bişr, demir çubukla önce kulak köküne vurur sonra o çubuğu boğazına sokar,engel olmak isteyen Hz.Osman'ın karısı Naile'nin iki parmağını koparır.Aynı kişi tatmin olmayarak Halifenin üstüne çıkıp vurmaya başlar,ardından bir başkası alnına vurur,bir diğeri can çekişmekte olan halifenin göksüne oturur. Müslümanların halifesi hiç bir mukavemetle karşılaşmadan bu şekilde şehit edilir ve 3 gün kimse cenazesini kaldırmaya cesaret edemez.(M.Akarsu,Hz.Osman,Ankara okulu Yayınları)

Siyasi kinin, kabile asabiyesinin geldiği noktayı görüyor musunuz?

Bugün IŞİD,Selefilik hatta Erdoğan'ın cemaat operasyonlarını anlamada bu trajik olayın öncesi ve sonrasında çıkarılacak çok önemli dersler vardır.Dikkatini hep dışarıya yönelterek düşmanı dışarıda arayanlar tamamen iç sebeplerden kaynaklanan toplumsal sorunlara çare bulamazlar.Yaşadıklarımız tamamen kendi din,siyaset,dost,düşman,iyi,kötü,doğru,yanlış algılarımızın neticesidir.Dikkatimizi kendi zaaflarımıza yöneltmediğimiz takdirde korkarım ki daha çok trajediler yaşamak durumunda kalacağız.