Dostluk vefa ve dava arkadaşlığı‏

Dostluk vefa dava arkadaşlığı !.
Dostluk üç şekilde değerlendirilebilir...
Umarak dost olmak...
korkarak dost olmak...
ve severek dost olmak.

dostlarımızdan bir şeyler ummak için dostluk yapmıyoruz...
Korkarak hareketimize ve dostlarımıza asla bakmadık, bakmayacağız...
Dostluğumuz sevmek üzerine bina edilmiş bir dostluktur.

Biz birşey umduğumuz için dostluklar kurmadığımızdan dolayı , dostlarımızıda aynı duygularla dost olmasını isteriz.

Bir kutsal yolda arkadaş olursunuz...
Yoldaş olursunuz...
İyi gün kötü gün dostu olursunuz...
Mümkün oldukça dostunuzu satmazsınız...
Hele sizi var eden dostlarınızı unutmazsınız...
Hatta kötü günde yolunu beklersiniz...
Ah !.nerede kaldı dersiniz...
Görünce duygulanır...
Belki sevinç gözyaşı dökersiniz...
Dostunuza vefalı olmak zorundasınız ...
Dostunuz hatası olsada kabullenirsiniz...
Hayallerinizi dostlarınızla kurarsınız...
İyiki dostlarım var dersiniz...
Hele yol yürürken arkanıza bakmak gereği duyarsanız...
Hatta merdiveni beraber çıktığınızla merdiven inerken beraber olmayı yeğlersiniz...
Hani bir şarkı varya beraber yürüdük bu yollarda...
Yollara beraber düştüklerinizi unutmazsınız...
Bu hem dostluğun gereği , hemde vefanın gereğidir ...
Dostunuz düştü diyerek , bir tepikde siz vurursanız ne vefanız ne dostluğunuz kalır bilesiniz...
Aklınıza dostunuzun size kem gözle baktığınızı bile getiremezsiniz...
Dostunuz sizin iyiliğiniz demektir...
Dostunuzun olduğu yerde siz varsınız demektir...
Dostunuza güvenmelisiniz...
Ya değilse dostum dememelisiniz...
Dostum dediğinize bir daha düşman diyemezsiniz...
Zaten eski dost düşman olmaz derler...
Vefa dostluğun başlangıcıdır...
Vefa kalmamışsa zaten dostluğun gereği kalmaz...
Yola çıktıklarınıza vefalı olmalısınız...
Vefa İstanbul 'da bir semt adı olduğu gibi , sahiplenmenin adıdır...