Bazen durup eleştirilere,tenkitlere kulak vermek gerekiyor. Uzun zamandır bu sitede yazı yazıyorum. Allah nasip ettikçe,okunduğu müddetçe yazmaya da devam edeceğim. Bazen yazılarımıza eleştiriler geliyor. Bu normal bir durum. Farklı eğitim,farklı sosyal çevre,farklı hayat macerası,faklı yetenek bizi kimi konularda farklı düşünmeye götürür. Esas olan temel meselelerde uzlaşabilmektir. Eşya ve olaylara inançlarımızın ve milletimizin menfaatleri açısından bakmaktır. Kriterler doğru oldukça farklı sonuçlara varmak rahmettir.

Eleştiri yazdıklarınızın okuyucunun aynasından nasıl yansıdığını görme imkanı verir. Ne yazmışım nasıl anlaşılmış, tepki ve tenkitlerden anlarsınız. Maalesef bizde fikirler değil,kişilikler tartışma konusu edilir daima. Satır aralarında bizden mi değil minin karineleri aranır. Cımbızlanan birkaç cümle ile fitne kazanı kaynatılmaya çalışılır.Güvensizlik duygusu bir zehir gibi herkesi herkesten şüpheye düşürür.

Bir defa okuma yazma işinin güven veya güvensizlikle ilgisi yoktur. Birikiminden faydalanılacak herkes okunur. Bilgiye,tecrübeye etiket vurarak bizden ondan ayırımı yapmak insanı kısırlaştırır. Mevlana gibi pergelin bir ucunu kendi hakikatimize sabitleyip, öbür ucuyla dünyanın bütün verimlerini dolaşmak,hepsinden istifade etmek gerekir.Birinin bizden ondan olmasından daha önemli olan bize bir şey verip veremediğidir.

Cemaatle ilgili  uygulamalara dönük eleştirilerime tepki gösteren,bunu milliyetçilikle bağdaştırmayanlar oluyor. Haksızlığa bizde uğradık,hapishane köşelerinde gençliğimizi,hayallerimizi bıraktık.Bir çok arkadaşımız yalnız kaldı. İdam hücrelerinde uzanacak bir el bekledik. Şimdi eyleme değil,kimliklere bakılarak bazı yanlışlar yapılıyor.Ben hak edene yapılanı asla eleştirmem,ama hak etmeyeni cezalandırmak yanlıştır. Ülkücülük, milliyetçilik ne zamandan beri zulme,haksızlığa göz yummak oldu. Cemaatin elbette yanlışları vardır. İnsanın olduğu yerde fazilet de rezilet de vardır. Lakin bir hareketi top yekün suçlamak yerine fert fert ele alıp değerlendirmek gerekir. Kadınları,çocukları birinin ciğerini soğutmak için içeri almak zulümdür. Olmayan şeyleri varmış gibi göstermek,suç uydurmak zulümdür.Var olana kayıtsız kalmak cezasını vermemek de zulümdür. Ben bunu eleştiriyorum.Yoksa kimse suça,suçluya sahip çıkmaz.Kim suç işlemişse cezasını çeksin ama bir cemaate mensup olmak hiç bir hukuk sisteminde suç değildir.Çünkü bu mantıkla hareket edilirse mesela HDP'ye üye olan herkesi PKK terör örgütü üyesi olmaktan içeri almak gerekir.

Bu ülkenin birliğine,bütünlüğüne,kim suikast de bulunmuşsa cezasını çeksin. Adalet suça bakar kimsenin etiketine bakmaz. Bugün etikete bakılarak insanlar suçlanıyorsa buna kayıtsız kalınamaz,kamam. Çünkü geçmişte aynısı bize de yapıldı. Ocakların önünden geçenler bile ağır işkencelerden geçirilerek mahkum edildiler.Aynısının başkasına yapılmasını istemem. TV'lerine niçin çıkıyorsun deniliyor,topu topu bir kaç defa çıktım onlarda da PKK tehlikesini anlattım.O tabana kendi yayın organlarında empoze edilenden farklı şeyler söyledim. Kötü mü oldu.Kimse cemaate toz konduramıyorken cermaat/AKP ayrışmasından çok önce  benim cemaate yönelik eleştirilerim arşivlerde duruyor Ayrıca,7 Hazirandan önce  de cemaat medyasının HDP meddahlığını hem Televizyonlarında hem yazılarımda eleştirdim. Bugünde eleştiriyorum. Hakkı, ona düşman veya bigane olanlara sığınarak müdafaa edemezsiniz.Cemaat de bunu görmeli. Şimdi cemaatin aleyhinde olan Gülerceler,Mahcupyanlar,Nihal Bengisu Karacalar ve daha bir çokları cemaatin medyasında palazlandılar. Aynı yoldan gidecek olan başkaları bugün yine cemaatin medyasında parlatılıyorlar. Aynı delikten onlarca defa geçmek gaflet değil,hamakattir.Cemaat bu kafayla duvara çarpar, arkasında da kimseyi bulamaz.Bunu dün de söyledim bugün de söylüyorum.

Öte yandan daha hala kim milliyetçi kim değil tartışmaları yapılıyor. Efendim şüphe ediyorlarmış da, acaba neymişim diye soran bunu da eleştiri sanan yorumlar yapılıyor.Bunlara cevap vermeye bile gerek yok. Çünkü okuduğunu anlayan, okuduğu kişiyi de anlar. Eleştiri fikre olur,kişiye dönük ifadeler eleştiri değil gıybet ve dedikodudur.Bu tip yazı ve yorumları artık bu camia aşmalıdır. Her türlü bedeli ödeyen bir hareket bugün yerlerde sürünürken kafa patlatacağımız konu kimin ne olduğu değil, bu hareket ve ülkenin nereye götürüldüğüdür.Ülkücüler onun bunun saltanatının bekçileri olmaktan vaz geçmeli. Biz bu ülkenin bekçiliğine,jandarmalığına değil,yönetimine talip olmalıyız. Herkese şüpheyle bakmak jandarma mantığıdır. Bu kafa ve mantaliteye sahip bir hareket asla büyümez. Çünkü, onun kimseye tahammülü yoktur.Bekçinin görevi yönetmek değil,korumak,tahdit etmek,sınırlamaktır.Bir hareketi milliyetçilerin yönetmesi başka,sadece milliyetçilerin oyuna talip olması başkadır.Bu ikisini ayırt edemediğiniz takdirde milliyetçilik bir kabilecilik halini alır,büyüme istidadını kaybeder.Milliyetçiler, beka sorunu yaşadığımız şu günlerde ülkeyi yönetmelidir. Bunun yolu da kucağımızı sadece milliyetçi olanlara değil, tüm Türkiye'ye açmaktır.Olaylara milliyetçiliğin menşurundan bakacak ama bütün Türkiye'yi kucaklayacağız. Soyutlayıcı,ayrıştırıcı bir siyasetin iktidar şansı yoktur.AKP, bir HDP'nin bir MHP'nin tabanına oynarken daha hala dünyayı kendimizden ibaret görmek,ona buna racon kesmek bile bile lades demektir. Onun için bırakın onu bunu yargılamayı bir enerjiniz,bir birikiminiz varsa ülke ve millet için kullanın.Onu bunu eleştirmek,küstürmek,dışlamak bir siyaset biçimi değil,intihar biçimidir.