Güneydoğu sorununun Özerklikle çözüleceğini iddia edenler için geçtiğimiz günlerde çok önemli bir gelişme oldu. Katalonya özerk yönetimi başkan yardımcısı Neus Munte, 18 ay içinde bağımsızlık ilan edeceklerini, buna ilişkin planlarının uygulamada olduğunu söyledi. İspanya Anayasa Mahkemesinin muhtemel bir iptal kararına karşılık da bu kararı tanımayacaklarını ifade etti.

Katalonya 1978 den beri Özerk bir yönetime sahip. Kendine ait bir hükümeti, meclisi ve başbakanı var. İç işlerinde merkezi hükümetten bağımsız denecek kadar özgür hareket edebiliyor. Buna rağmen özerklik statüsü Katalonya’ya hiçbir zaman yetmedi. Geçtiğimiz Kasım ayında yapılan Bağımsızlık referandumunda ,bağımsızlık yanlıları yüzde 81 civarında oy aldılar. Şimdi de İspanya’yı parçalanmaya götüren plan devrede. Merkezi hükümetin şimdilik tek yapabildiği Katalonya Özerk Yönetiminin bu kararını Anayasa Mahkemesine götürmek. İspanya’nın bayrağını,hükümetini tanımayan bir yönetimin Anayasa Mahkemesi kararına ne kadar itibar edeceği ortada. Katalonya’nın bağımsızlık yürüyüşüne karşı İspanya Başbakanı Rajoy’un, “ Beş yüz yıldan uzun tarihi olan bir ulusun birliğini tasfiye etmeye çalışıyorlar" demesi ilginçti. Bu,Türkiye’de dillendirilen bin yıllık kardeşlik edebiyatına çok benziyor.

Katalonya bu noktaya durup dururken gelmedi. 1978 Anayasa’sı Katalonya Özerkliğine kendi diliyle eğitim verme imkanı tanıyor.Özerk yönetim bu imkanı iyi kullandı,Katalonca eğitim veren okullar açıldı,sokak, mahalle köy isimleri değiştirildi. İspanyolca tabelaların yerini Katalonca tabelalar aldı.İspanyolca eğitim veren okullar adım adım tasfiye edildi. Öyle ki bölgede ikamet eden İspanyollar bile çocuklarını Katalonca eğitim veren okullara göndermek zorunda bırakıldılar. Katalonca bugün bölgede yüzde 85’in üzerinde konuşulan hakim dil. İspanyolca ile birlikte İspanya hakimiyeti de bölgeyi terk etti.

Katalonya örneği bize terör meselesini Özerklik temelinde çözmek isteyenlerin aslında ne istediklerini gösteriyor. Bu talepte bulunanlar Özerklik statüsü ile ulus inşasının önündeki engellerin kalkacağını,ortak dilin,ortak hissiyatın tasfiye edileceğini,bölgenin aynen Katalonya gibi bir noktaya geleceğini biliyorlar. Özerklik adı altında bağımsızlığın,ayrılığın yolunu açmak istiyorlar.Benzer hareketlere bakıldığında Özerklikle yetinmiş çok az etnik hareketin olduğu görülür.Onlar da coğrafi konumları bağımsızlığa müsait olmayan topluluklardır.

Türkiye otuz yılı aşkın bir süredir ayrılıkçı terör belasıyla boğuşuyor. Ancak onun esas amacı olan ayrılıkçılıkla,bölücülükle etkin bir mücadele verildiğini söylemek mümkün değil. Terör motivasyonunu bağımsızlık,ayrılık düşüncesinden alır. Bu düşünce mağlup edilmeden terör örgütüne silah bıraktırmak,insan kaynağını kurutmak zordur.Esas olan, insanları silaha sarılmaya teşvik eden şartların yok edilmesidir. Bugüne kadar ne iktidarın ne muhalefetin bu yönde bir gayreti olmadı. Aksine yapılan düzenlemeler örgüte hedeflerine varacağına dair inancı artırdı. Moral motivasyonunu yükseltti. Bilhassa resmi dilden verilen tavizler dil ve duygu farklılaşmasının yolunu açtı.Yakın gelecek, Katalonya’da İspanyolca’nın sürülmesi gibi,Güneydoğu’dan Türkçenin tasfiye edildiği günleri vadediyor.

İktidarın yanlışlarına karşı muhalefet, özellikle MHP bütünleştirici bir rol oynayabilirdi. Terör örgütünü her açıdan semirten çözüm sürecine karşı iktidarı ve toplumu uyaran bir işlev üstlenebilirdi. Fikir oluşturmada hiçbir etkisi olmayan basın toplantılarıyla yetindi. Tek bir broşür tek bir kitap tek bir bilimsel çalışma yaptırmadı.Toplumu PKK nın taleplerine ikna etmek için akil adamlar il il dolaşırken bunların propagandalarını etkisizleştirecek tek bir panel, tek bir konferans tertip etmedi.Kuru,etkisiz sloganlarla yetindi.Süreç boyunca AKP nin işini kolaylaştıracak bir mevkide durdu.

Önümüzdeki günlerde Özerklik talepleri yeniden ve daha yoğun olarak gündeme gelecektir. Daha şimdiden iktidara yakın kalemler bunu dillendirmeye başladılar bile.Mevcut mücadele şekliyle PKK ve ona hayat veren şartların ortadan kaldırılması mümkün değil. İktidar hala teröristle uğraşmakla yetiniyor. Terörizmle mücadele etmiyor. Örgütün maddi-manevi kaynaklarının üzerine gitmiyor.PKK’yı besleyen kaynaklar olduğu gibi duruyor.Silahı bırak herşeye razıyım gibi bir kompozisyon çiziliyor. Bu duruş zaafı PKK için en önemli motivasyon kaynaklarından biridir.. Bu iş, Özerklik veya federalimzle çözülmez. Katalonya örneği yeterince uyarıcıdır. Özerklik bağımsızlık taleplerinin bir örtüsüdür.