Dinozorlar ve insanlar asla aynı dönemde var olmadılar. Ancak, yeni bir hipoteze göre, dinozorlar insanların ve diğer memelilerin ömrü üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilirler. Karikatürlerde ve animasyonlarda sıkça rastlanan insan-dinozor etkileşimi gerçekte hiç yaşanmamıştır. Yine de, Profesör João Pedro de Magalhaes’in BioEssays dergisinde yayımlanan “Uzun Ömür Darboğazı” adlı hipotezi, dinozorların insan ömrü üzerinde dolaylı bir etkisi olduğunu öne sürmektedir.
Bu hipoteze göre, yaklaşık 100 milyon yıl önce dinozorlar, memelilerin ve insanların kısa ömürlü olmasına ve hızlı yaşlanmasına katkıda bulunmuştur. Mezozoik dönemde, ilk memeliler ve dinozorlar aynı zamanda yaşamışlardır. Dinozorlar, o dönemin beslenme zincirinin zirvesinde yer alıyorlardı ve Profesör Magalhaes, bu durumun memelileri hayatta kalma mücadelesine ittiğini savunuyor.
Hipoteze göre, dinozorların baskısı altında yaşayan memeliler, uzun ömür ve hızlı üreme arasında bir seçim yapmak zorunda kaldılar. Memelilerin hızlı üremeyi tercih ettiği ve bu sayede hayatta kalmayı başardığı düşünülmektedir. Bu seçim, milyonlarca yıl sonra insan ömrü üzerinde de etkili olmuş gibi görünmektedir. Sürüngenlerin, memelilere kıyasla daha yavaş yaşlandıkları ve daha uzun ömürlü oldukları bilinmektedir. Bu hipotez, sürüngenlerin ortalama ömrünün memelilerinkinden daha uzun olduğunu da göstermektedir.
Hipotez, insanların kısa ömürlü olmasının ve yaşlanmasının arkasındaki nedenlere dair önemli ipuçları sunabilir. İnsanların yaşlanması ve kısa ömürlü olması, hücre deformasyonu ve kanser gibi hastalıkların artmasına yol açabilir. Bu yeni hipotez, insanların daha uzun ömürlü olmasını sağlayabilecek körelmiş genlerin varlığını keşfetme potansiyeline sahiptir.
Mezozoik çağ, T-Rex gibi büyük yırtıcıların hakim olduğu bir dönemi temsil eder. Bu dönemde ortaya çıkan ilk memeliler, bu dev sürüngenlerin avıydılar. Hipoteze göre, memeliler, milyonlarca yıl süren bu baskıya karşı hızlı üreme yoluyla evrim geçirdiler.
