Fırsat buldukça Atam ile sohbet eder dertlesiriz. Sohbet esnasında beni üzgün görünce,

“Bak çocuk” dedi,

“Hiç bir zaman yılgınlığa düşme ve her ne olursa olsun vazgeçme” dedi.

“Atam” dedim,

“Bir yerden başlayacağız ama” dedim,

“Bir dakika çocuk” dedi “başlamak için neyi bekliyorsun” dedi.

“Atam” dedim,

Eli ile “sus” dedi, “mazeret istemiyorum hemen başla” dedi.

Yüreğimi bir ferahlık kapladı.

Sahi ben neyi bekliyorum.

Saygı İle huzurundan ayrıldım.

“Görüşürüz” Atam dedim.

“Görüşürüz çocuk” dedi.