Babaların en az katıldığı bakım; çocuğu tuvalete götürmek, altını değiştirmek ve tırnaklarını kesmek olarak öne çıkıyor. Çocuğunu “sık sık” ve “her zaman” uykuya yatırdığını söyleyen babaların oranı ise yüzde 51. Çocuğu ve çocuğun yakın çevresini eğitim yoluyla destekleyerek gelişimine çok yönlü katkı sağlamayı hedefleyen Anne Çocuk Eğitim Vakfı (AÇEV), Türkiye’de babaların çocuk gelişimindeki rolüyle ilgili “Türkiye’de Babalık ve İlgili Babalığın Belirleyicileri” adıyla bir rapor yayımladı. 51 İLDEN 3235 BABAYI KAPSAYAN KAPSAMLI ARAŞTIRMA Rapor oluşturulurken Türkiye Babalık Araştırması’nda ülke çapında 51 ilden 3235 baba ile anket gerçekleştirildi. Ana kitlenin bölgesel dağılımında Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileri temel alındı. Babaların 40’ı ile derinlemesine görüşmeler yapıldı. Çalışmanın alan çalışması 2016 yılında yapıldı. Katılımcıların çoğu eşiyle birlikte yaşayan evli, 25-44 yaş aralığında ve 20-29 yaşlarında evli babalardan oluşuyor. Babalar arasında ikinci kez evlenmiş veya bekar/dul olanların oranı yüzde 2. Araştırma, Türkiye’de babaların çocuk bakımına bakışına yönelik oldukça çarpıcı veriler ortaya koyuyor. Örnek olarak 0-10 yaş çocuğu olan katılımcı babaların büyük bir bölümüne göre (yüzde 91) çocukların bakımından birincil sorumlu kişi eşleri: BABALAR YETERLİ SORUMLULUK ÜSTLENMİYOR Araştırmaya göre babalar, 0-3 yaş çocukların fiziksel bakımında yeterli sorumluluk üstlenmiyorlar. Katılımcıların en az katıldığı bakım; çocuğu tuvalete götürmek, altını değiştirmek ve tırnaklarını kesmek olarak öne çıkıyor. Çocuğunu “sık sık” ve “her zaman” uykuya yatırdığını söyleyen babaların oranı ise yüzde 51. Çocukların eğitiminde etkin rol oynama ve bireysel olarak sorumluluk üstlenme açısından bakıldığında, babaların ilgi oranları düşmektedir. Çocuklarının okul etkinliklerine hiçbir zaman katılmadığını belirten babaların oranı yüzde 13 iken, nadiren katılanların oranı ise yüzde 21’dir. EN AZ 10 BABADAN BİRİ ŞİDDET UYGULUYOR 4-10 yaş arasında çocuğu olan katılımcı babaların en sık uyguladığı cezalandırma yöntemi “yasaklama”dır. Çocuk babasına göre yanlış davrandığında, sevdiği bir şeyi yapması yasaklanmaktadır (“sık sık” ve “her zaman” yasak uygulanma oranı yüzde 33). İkinci grup cezalar sözel şiddeti (yüzde 24) ve uzaklaştırmayı (yüzde 18 – yüzde 19) içermektedir. Üçüncü grupta ise fiziksel şiddet içeren cezalar vardır (yüzde 12 – yüzde 13).