Yeryüzünün belirli bir bölgesinde yaşayan ve başka sahalarda rastlanmayan bitki türlerine yerli (endemik) bitki denir. Toroslar. Köyceğiz Gölü çevresinde sığla (günlük) ağacı Datça ve Teke Yarımadası’nda Datça hurması Kazdağları’nda Kazdağı göknarı Göller Yöresi’nde kasnak meşesi Kastamonu ve Yozgat çevresinde ispir meşesi Rize’de (Anzer Yaylası) Anzer çayı Safranbolu çevresinde safran otu Erzurum’da (Karayazı) ters lale Geçmiş jeolojik dönemlere ait iklim koşullarında yaşamış olan bitki türlerinden bazıları, günümüz iklim koşullarına da uyum sağlayarak varlığını sürdürebilmektedir. Bu bitkilere kalıntı (relikt) bitkiler denir. Kayın ağacı (Amanos Dağları ve Murat Dağı), Sığla ağacı (Köyceğiz Gölü çevresi), Sedir ağacı (Kelkit Çayı Vadisi), Ihlamur ağacı (Bey Dağları), Kocayemiş ve sandaldır (Çoruh Vadisi). Türkiye’deki bitki toplulukları; orman, çalı (maki, garig, psödomaki) ve ot (bozkır ve dağ çayırları) olmak üzere üç gruba ayrılır.( %28,6’sı Ormanlar Akdeniz ve Karadeniz’e paralel uzanan dağlar(YAĞIŞ) Türkiye ormanları geniş ve iğne yapraklı ağaçlardan oluşmakla birlikte bu ağaçların yarıdan fazlasını meşe ve kızılçamlar oluşturur. Geniş yapraklı; meşe, kayın, gürgen, ıhlamur, kestane, akçaağaç, kızılağaç, çınar’dır.(Yaprak döken) İğne yapraklılar; kızılçam, karaçam, sarıçam, ardıç, göknar, sedir ve ladin’dir.(Yıl boyu yeşil) Ormanlar - Yağış ve nemden dolayı ormanlarımızın %50’si Karadeniz ve Akdeniz(Toroslar) bölgesindedir. - Diğer bölgelerde de ormanlar Yükseltinin fazla olduğu dağlık alanlarda görülür. -Ormanların olduğu bölgede yağış ve sıcaklık koşulları uygundur. - Akdeniz iklim kuşağında yer almamızdan dolayı en yaygın türler; Kızılçam ve Meşe’dir. Karadeniz Ormanları Trakya’da yer alan Yıldız Dağlarından Gürcistan’a uzanır. - 0-1000 m’ye kadar Geniş yapraklı ağaçlar görülür.( kayın, kestane, gürgen, ıhlamur, kızılağaçtır.) - 1500 m’den sonra iğne yapraklı ormanlar görülür.(sarıçam, karaçam, göknar, ladin) Akdeniz Ormanları -Toros dağlarında 500-1000 m arası meşe ve kızılçam(kuraklığa dayanıklı) 1000 m’den sonra Sedir, karaçam, ardıç ve katran(iğne yapraklı) Maki ve Garig Akdeniz ikliminin tanıtıcı bitkisidir. Akdeniz, Ege, Güney Marmara’da görülür. Ülkemizde makiler, deniz seviyesinden itibaren başlayıp Akdeniz’de 1000 metre, Ege’de 600 metre, Marmara’da ise 200-300 metreye kadar çıkar. Maki yükselti sınırının bölgelere göre değişmesinin nedeni, enleme bağlı olarak kuzeye doğru gidildikçe sıcaklığın azalmasıdır. - Makilerin tahrip edildiği alanlarda ortaya çıkan çalı topluluklarına ise garig adı verilmektedir. Sıcaklık ve yağış koşulları nedeniyle bodur boylu olan bu çalı ve ağaççıkların yaprakları, kurak geçen yaz aylarında su kaybını azaltmak için küçük, kalın, sert ve dikensidir. Karadeniz’in kıyı kesimlerinde de yer yer ağaççık topluluklarına rastlanır. Kısa boylu türlere psödomaki (yalancı maki) denir. Başlıca türleri yabani zeytin, kızılcık, fındık’tır. Bozkır Kurak ve yarı kurak bölgelerde(İÇ, DOĞU VE GÜNEYDOĞU, ERGENE), ilkbahar yağışlarıyla yeşeren ve yaz kuraklığının etkisiyle sararan ot topluluklarıdır. Bozkırlarda görülen yaygın ot türleri; geven, koyun yumağı, üzerlik, çakırdikeni, yavşan otu, gelincik, sığırkuyruğu, kılıç otu, çayır üçgülü, peygamber çiçeğidir. Antropojen bozkır; Tahrip edilen orman örtüsünün kendini yenileyememesi nedeniyle ortaya çıkan ağaçlıklı bozkırlara denir. Yozgat çamlığı. Yüksek dağlarımızın orman üst sınırının üzerinde bulunan yerlerinde DAĞ(ALPİN) çayırı yetişir. Akdeniz, Karadeniz, Erzurum-Kars çevrelerinde görülür. Büyük baş hayvancılık ve arıcılık yapılır. Türkiye’de Bitkilerden Yararlanma Bitkiler; insanlara gıda, yakıt, barınak, temiz hava, su, ilaç, gelir kaynağı, istihdam, dinlenme ve peyzaj gibi pek çok alanda katkı sunmaktadır.