Kendimize gelmemiz için, başımıza taş düşmesini mi bekleyeceğiz?  yoksa suratımıza bir şamar mı yememiz gerkiyor?
Geçen hafta çok güzel bir düğüne tanıklık ettim...

 Kız tarafını yıllardır tanırım...
Kızımızın dedsi ile ninesi Almahyaya işçi olarak giden ilk Türklerden... İlerleyen yıllarda Çocuklarınıda gavur ellerine götürmüş, torunları ise orada doğmuş çifte vatandaşlar...
Ailece Almanyada yaşıyorlar, her fırsata da ANAVATANA çocuklarıyla tatile geliyorlar...
Gelenek ve göreneklerimizden koparmadan çocuklarını yetiştirmişler, yaşatıyorlar...
Damat ise Japon...
Üniversiteden tanışmışlar... 
Ailesi Japonya'dan düğüne katılmak için Türkiye'ye geldi..
Kızımızın ailesi Almanyadan geldi, kızımızın Alman arkadaşlarıda onlarla birlikte geldiler...
Davetiyeyi aldığımda meraklanmiştım... Neden Düğünü burda yapıyorlar ki diyede düşünmüştüm...
Türk halkı olarak batıya ve ABD ye bir hayranlık uyandırılmıştır...
Oysa bizimkiler düğünü Tarsus'ta yapmaya karar vermiişlerdi...
Çokta güzel bir karar vermişler... Insanlarımızla düğünün her aşamasında gurur duydum...
Gelenek ve göreneklerimizi yaşattıkları için...
Özentilerden uzak, kendimize uyan, biz gibi düğün yaptıkları için...
Türküm demeye utananlara inat dünyanın bir ucundan gelenlere şanlı bir Türk düğünü göste5dikleri için minnet duydum...
Çocuk dogurmak için ABDye avrupaya gidenlerin aksine Avrupayı düğüne getirmişlerdi...
Amerikalı da vardı aramızda...
Kınamız oldu bindallısıyla, şeker kırdık gelinin kafasında ağızları tatlı olsun diye...
Kına yaktık ellerine birbirinize kurban olun diye...
Halay çekmesinine de öğrendiler, davulun önünde çifte tellide oynadıkar...Hemde merakla ve bizim gibide ayak uydurarak mendil sallayarak...
Büyük nenelerinin ellerini öptüler, hayır dualarını aldılar...
Takı töreni bile oldu...
Kuşak bağladı kızımızın kardeşi, aile bağınız güçlü olsun diye...
Düğün sononda herkesin yüzü gülüyordu...
Bizim tınılarımıza bizden güzel eşlik ettiler... Almanı, Japonu, ABD'isi...
Bizi, bizim değerlerimizden uzaklaştıranlar utansın, dışarda kendi değerlerimizle yaşayan ve yaşatanlara ben minnatarım...
Geleneklerimizi küçümseyip, anasını, babasını yük sayanlar, devlet para veriyor diye onlara bakanların utanması gerekir...
Anam, babam buradaki akrabalarım kızımın saadetini görsün diye buralara kadar gelip düyün yapanlarda var... Ne mutlu ki milletimizin değerleri sapasaglam yerinde ve yaşatılıyor...
Gavur ellerinde çalışanlar, değerlerimize biz ülke içinde yaşayanlardan daha sahipler... 
Belkide Kömür gözlerini karartmadığından, belkide ülkemizin cennet olduğu dışardan daha iyi görülebildiğinden...
Belki de mkarnaya muhtaç olmadıklarından, alğıyla yönetilmediklerinden yıpranmamışlardıre...
hepsi birden veya çok daha fazlasıda olablilir...
Gençlerde bir teşekkür borçluyuz, aile geleneklerini sürdürdükleri için... Bir yastıkta kocarlar inşallah...
Kalın sağlıcakla__Kendimiz Gibi__Meryem...