Özgür Ülkücülük

Buda benim kavramın,kendimi tarif eden,beni mutlu eden bir konumlanma…

Hesapsız kitapsız ama vicdanlı bir duruş olarak tarih’lediğim Özgür Ülkücülük.Günlük,dünyalık menfaatlere insan iradesinin temsil edilmediği hal diyebilirsiniz.

Siz birilerini yükseltirsiniz,onlar sizi yok sayar yada bahşedici olarak kafanızdan aşağı dururlar!Ülkücüye yapılabilecek en büyük zulüm budur!

Biliyorum bazen yalnızlaşmanız gerekir,yalnızlaştıkça özgürleşirsiniz,adalete daha çok yaklaşırsınız.Ben bu yüzden yalnızlığı galiba daha çok seviyorum.Ben bir şirkette işçi değilim diyorsunuz,işçi olsam da dünyanın kabul ettiği işçi hakları var diyorsunuz!

Patronlar yada kendilerini patron hissedenler kolay memnun olmuyorlar,yada memnuniyetleri kısa sürüyor! Emeğe saygı göstermeyen yapılarda liyakat ve adalet asla olamaz.

Ne adına susmak gerekir,ne adına konuşmak gerekir ?

Kurtlar sofrasında boşunadır her arayış boşuna!

Niye çalışayım ki dedirten adaletsizlikler,insanı uykudan uyandırıyor!

Vicdanı olmayan topluluklar zalimlerin uşaklarıdır!
Sahte dostluklar,göstermelik ilişkiler gün geliyor bir bir ortaya çıkıyor,üzülüyorsunuz,ne yapacağınızı bilmiyorsunuz!Büyük hayallerin içinde küçük adamların,küçük hesapları insanı kahreddiriyor!

İş takipçileri,servet avcıları ile birlikte feda edilmişler sırıtıyor,çaresizlikler nüksediyor isyankarlıklar başlıyor!

KISACASI SAMİMİ İNSANLAR BİRBİRİNDEN UZAK KALIYOR,HASRET KALIYOR,ÖZLEMLER ARTIYOR…