Bu söyleme “keşke” demek istiyorum.

                Keşke Türkiye, Rus doğalgazının dağıtım ve enerji üssü olsa!.

                Sosyal medya ile havuz medyasında bu konuda bir söylenti ballandırılarak anlatılıyor.

                Bu iş gerçekse bu habere üç yönden bakmak gerekir.

1-      Rusya açısından,

2-      Türkiye açısından,

3-      Avrupa açısından.

Rusya açısına bakarsak; Rusya Ukrayna’ya saldırısından ötürü, Avrupalılarca dışlanmış, dışlanmakla da kalmamış yalnızlaştırılmış ve ekonomik ambargoya tabi tutulmuştur. Yani Rusya’nın acilen paraya ve gıda ürünlerine ihtiyacı vardır.

Şu an Rusya, denize düşenin durumundadır. Elinde güveneceği ve doğalgazını pazarlayacağı tek ülke Türkiye’dir.

Rusya’nın Türkiye’ye yanaşması ve iş birliğine gitmesi; bir mecburiyetin gereği ve Türkiye’nin jeopolitik konumundan kaynaklanmaktadır. Kaldı ki Rusya ile her alanda görüşen de tek ülke Türkiye’dir.

Türkiye açısından bakarsak: Türkiye büyük bir ekonomik krizle boğuşmaktadır. Merkez Bankası’nın durumu malum!. Rusya’dan alınan doğalgazın borcunun ödenmesinde sıkıntı yaşanmakta!.

Türkiye böyle bir teklife elbette sıcak bakar. Fakat eğer Rusya bu teklifinde samimi ise, bizim borcumuzu ertelemeli ve Türkiye üzerinde dağıtılacak gazın, pazarlanmasında da Türkiye’ye yetki vermesi gerekmez mi? Böyle bir yetkinin olmadığı söylenmekte. Kaldı ki, Türkiye’nin alt yapısı ve teknolojisi bu yükü kaldırabilecek donanımda mı?

Türkiye, Rusya ile müttefik değil; iş ve Ticaret ortağıdır. Ama Avrupa ve ABD ile hem müttefik hem de iş ve ticaret ortağıdır. Ve bu müttefiklik kurallarına uymak ve zarar vermemek durumundadır.

Yani iş, göründüğü ve söylendiği gibi ne kolay ne de basit. İnce bir strateji gerektirmekte!.

Avrupa açısından bakarsak: Avrupa’nın Rus doğalgazına ihtiyacı var ama söylendiği gibi asla MECBUR değildir. Avrupa, ısınma işini bir şekilde çözecek plan ve projelere sahiptir. Onların mutlaka bir yedek B-C planları vardır.

Başa dönersek.

Rus doğalgazı bir şekilde akacak. Rusya’nın da Dolar’a gereksinimi vardır.  Bu ihtiyacını da Batı’dan karşılamak zorundadır.

Üç beş günde sonuca ulaşırım hesabıyla Ukrayna’ya Vuran Putin, çok büyük bir hesap hatası yapmış ve ülkesini zora sokmuştur.  Savaş yedi ayını doldurdu ama istediği gibi sonuç alınamadı. Bu, Putin’inin içte de, dışta da zora itibar kaybına neden olmuştur.

Bunun için Putin, Türkiye’yi amacına ulaşmak için bir gaz üssü yapmak istemekte ama kendi şartlarıyla.

Putin, aynı zamanda iyi bir satranç oyuncusudur. Yarın ya da öbür gün Batı ile anlaştığında, olası sonuçları da Türkiye’nin iyi hesaplaması gerekmektedir.

Dimyat’a pirince giderken, evdeki bulgurdan da olmamak gerekiyor. Avrupalı müttefiklerimizin planlarını da görmek ve oyuna öyle girmek gerekir diye düşünüyorum.

İnşallah kazanan Türkiye olsun.