Hayat bir bilmecedir, anlaşılması zaman alır.

Hayat bir zevktir, insana huzur verir.

Hayat çekilmezdir, insanı bezdirir, yaşadığına bin pişman eder. Gün akşama sarınca ki öyle oldu, ikindiyi çoktan geçti. Dersiniz ki; bundan sonra “at olup kuyruk mu sallayacağım” Ve düşünürsünüz!

Uzun bir nefes alıp sorarsınız::” bundan kelli kapısı Mercedes’li, malikane sahibi mi olacağım.” Ya da “Bir deniz kıyısında, önü palmiye, arkası çam ağaçlı bir yazlıkta, denize karşı balkonda kahvemi yudumlayacağım .”ve ya, “Ben bu saten sonra ne yapabilirim?”

Ali Ercan gibi: “Bir kız bana emmi dedi neyleyim” diyerek:, “aman sende mi” denecek?

Bunu dediğiniz an, gevşediğinizin ve bittiğinizin resmidir.

Ama unutmayınız ki, pek çok işte hayat; belli bir yaştan sonra başlar. Yeter ki başlamasını bil.

Eğer eliniz, ayağınız tutuyor, Tanrı size önlenemez bir dert ve musibet vermediyse, aklınız yerinde ve sağlıklı düşünebiliyorsanız, ne mutlu size.

Öyleyse hayat, sizin için yeni başlıyor demektir. Başlayalım mı?

Hiç akıl ettiniz mi, Orhangazi Osmanlı’nın temellerini sağlamlaştırmak için uğraş verdiğinde 80 yaşında değil miydi?

Durun hele daha var: Zigetvar surlarına 13. Seferini yapan Muhteşem Süleyman,o tarihte: 73 yaşında bir sultan değil miydi?

İstanbul’da yatan Eyüp el Ensari, İstanbul’u almak için İstanbul surlarına, “Allah, Allah” diye yürüdüğünde 77 yaşında bir delikanlı değil miydi?

Mimar Sinan unutulur mu? Ustalık eserim dediği Selimiye’yi yaptığında 80 yaşında bir kocaman üstad değil miydi?

Napolyon’un, “Akka olmasaydı, Akka’da da Cezzar denen bir yaşlı kurt olmasaydı, Ortadoğuyu sorunsuz fethedecektim” dediği Akka Paşası, Cezzar Ahmet Paşa bu yıllarda 80 yaşında bir cengaver değil miydi?

Yılgınlık yok!

Can çıkmadıysa, ümit var demektir.

Kimin neyi ne zaman yapabileceğini kim değil en iyi sen bileceksin.

Hangi yol önemli değil, nasıl bir yol hiç önemli değil.

Elbette yollar güllük gülistanlık da olmayabilir. Dikenlerle ve engellerle de döşenmiştir.

Yürümenin ve hedefe varmanın şartı, senin “Ben de yapabilirim, yaşın ne önemi var” deme azim ve iradene bağlıdır.

Sakın ha! “Ben Yaşlıyım” deme. Gönlün genç olsun yeter, yaşanmış yılların ne önemi var. . Şu bir gerçek ki insanın, neyi ne zaman başaracağı bilinmez. Yollar dikenli taşlı olsa da yola devam. Anahtar kelimeler: Yılgınlık yok, koy vermek yok

Ve avazın çıktığı kadar haykır: “Ben yaşlı değilim!...”

Esen kalınız.