Sevgili okurlarım! Gün geçmiyor ki cinsel istismar haberi yayımlanmasın. Bu haberleri okuyup, seyrettikçe; insanlığımdan utanır oldum. Yüzüm kızarıyor, utançtan ne yapacağımı bilemiyorum.

Türkiye Psikiyatri Derneği, “ Çocuk Cinsel İstismarı Bilgilendirme Dosyası” başlıklı bir utanç tablosu yayınladı. Bu tabloya göre bir yılda yaklaşık 8 bin çocuk istismara uğruyor.

Rapora göre, “Ortalama yaşam boyu çocukluk çağı cinsel istismar sıkılığı kadınlarda yüzde 20, erkeklerde yüzde 5 ila 10” imiş.

TUİK’in verilerine göre 2015 yılı suç mağduru çocuk sayısı 122 bin. Bunun yüzde 10’u cinsel suçlar.

Türk Psikiyatri Derneği, “Çocuk Cinsel İstismarı ve Zor Açığa Çıkması” başlığını taşıyan çalışmasında Psikiyatri uzmanları Dr. Suzan Saner ve Dr. Şahika Yüksel tarafından kaleme alınan rapor çok ilginç ve enteresan. Milliyette yayımlanan rapora göre: cinsel şiddetin boyutu ancak buzdağının görünen yüzü.

Her dört çocuktan birinin cinsel istismara uğradığı; bu istismarların ancak 10 da birinin basına yansıdığı bildiriliyor.

Dünya verilerine göre istismara maruz kalan çocuk ve ergenlerin yüzde 71’i KIZ, yüzde 29’uERKEK.Küresel ölçekte istismara maruz kalan olguların yaklaşık yarısında YİNELEYİCİ istismar söz konusu. Hayatları boyunca en az bir kere cinsel saldırıya uğrayan ergenlerin oranı yüzde 21 seviyesinde ve cinsel istismarın yaklaşık yüzde 20-25’ini ENSEST olgular oluşturuyor.

“Amcası kız yeğenine önce masaj yaptırdı, sonra tecavüz etti.” Türünden haberler çok fazla. Çocuk istismarlarında yüzde 1 dokunmadan istismar, yüzde 5’inde anal ya da vajinal ilişki söz konusu. Erkeklerin yüzde 42’si anal ilişki ya da ilişki girişimiyle karşılaşırken, bu oran kızlarda yüzde 72 seviyesinde imiş.

SHÇEK(Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu) ve UNİCEF’in 2010’da Türkiye’de 6 ilde; 1328 hanede, 7-18 yaş arası toplam 1886 çocukla yüz yüze yaptığı görüşmede;  çocuk katılımcılar, istismarın sırasıyla ev, okul, yurt ve sokakta gerçekleştiğini, istismar edenlerin de baba, öğretmen, anne, arkadaş ve komşu olduğunu anlatmışlar.Pedofili şahısların ekseriyetle 40-70 yaş aralığından çıktığı da bir başka tespit.

Tablo insanlık adına utanç verici ve yüz kızartıcı.

Bir cemaat önderinin, “Çocukla ilişkiye ‘Bademleme’ denir” dediği söylenen açıklaması bu olayın tuzu biberi olmuştur. Eğer söylem doğru ise “Tuz kokmuştur” artık

Ülkede bu kadar cemaat, tarikat, Kuran Kursu, İmam-Hatip lisesi varken ve harıl harıl dini eğitim verilirken bu kadar sapkınlığı ve utanmazlığı nasıl izah edeceğiz?

Ya insanlığı bilmiyoruz, ya sevgi ve vicdandan nasipsiziz ya da dini eğitimi yanlış alıyoruz? “Zinaya yaklaşmayın” diyen bir dinin mensuplarına bu utanç tablosu yakışıyor mu?