Başlığa bakınca pek çoğunuz, “Hayırdır hocam buda ne oluyor?” demişsinizidir. Ben de çok merak ettim; bu Uruguay nedir de bize bu kadar et ihraç etmektedir diye.

Ufak bir araştırma yaptım ve sizlerle paylaşmak istiyorum. Uruguay’ın resmi nüfusu: 3.4 milyon, resmi dini yok. Halkın % 46 sı Katolik. Yüzölçümü:186.915 kilometrekare. Kendisi küçük futbolu büyük ülke. 2016 Dünya Bankası resmi rakamlarına göre Uruguay’da GSYİH: 52.42 milyar dolar, kişi başı GSYİH:  15.200 dolar, GSMG: 72.65 milyar dolar, kişi başı GSMG (Gayri safi milli gelir): 21.090 dolar. Bizde mi, Bizde her üniversite mezunundan biri işsiz daha!

Okur-yazar oranı: % 98.1.

Okullarda ve bütün ülkede internet ile bütün sahiller ve plajlar halka açık ve ücretsiz.

Bizdeki gibi, beş yıldızlı otellere tahsis edilmemiştir.

Ve büyüme oranı: 1.5

Bizde resmi söylemlere göre: 11.1

Uruguay ekonomisi, Tarım Ürünleri İhracatı Üzerine kurulmuştur.

Uruguay’da 15 milyon’a yakın büyük ve küçükbaş hayvan vardır. Kişi başına ortalama, 2 si büyük baş olmak üzere: 3.6 hayvan düşmektedir. Ortalama kg hesabını da lütfen siz yapınız.

Bizde ise kişi başına yerli üretim; 200 gram ile 500 gram et düşmektedir.

Bu bilgileri bir karşılaştırma yapalım diye yazdım.

3.3 milyon nüfuslu Uruguay’da kişi başına düşen hayvan miktarı ile bizde düşen gramı gördünüz. Oysa Uruguay; 2016 Dünya Bankası verilerine göre sadece: 1.5 büyüyebilmişken biz ne hikmetse resmi açıklamalara göre: 11.1 büyümüştük.

Bu, size mantıklı geliyor mu?

Türkiye Uruguay’dan o kadar çok et almış ki, Uruguay’da et fiyatları yükselmiş. Bunun üzerine Uruguaylılar, “Et ihracı durdurulsun” diye yürüyüş yapma zorunda kalmışlar.

Türkiye, hayvancılıkta bütün ipleri yabancılara kaptırdığı gibi, şekerde de aynı yolu tercih etmektedir. Cumhuriyetin kazanımı Şeker Fabrikalarını satmak; mirasyedi hovardalığından başka bir şey değildir. Cargıll’in ürettiği ve GDO’lu mısırdan oluşan NBŞ bu ülke insanına reva görmek, acaba nasıl bir; YERLİ ve MİLLİ olmaktır?

Et işinde yanlışı, SEK’i, ET ve BALIK KURUMU gibi kurumları kapatmak ya da özelleştirmekle yapmıştık. Geldiğimiz nokta hepimizin malumu değil mi?

Aynı hatayı şimdi şekerde neden yapıyorsunuz?

Ereğli’de bir Sümerbank Be Fabrikası vardı. Üç vardiye 24 saat çalışırdı. Şanlı TSK’nın da giyecek ihtiyacını karşılardı. Alel acele Albayraklara satıldı. Şu an fabrika Ereğli Şeker’e depoculuk yapmakta. İşçiler çıkarıldı, işsizlik de Ereğli’de tavan yaptı.

Hani işsizlikten dert yanıp sanayicilere, “Ne olur ikişer işçi alsanız” diye yalvarırken bu canım Şeker Fabrikalarını da satıp arsalarını ranta açmakla İŞSİZLİK derdine nasıl çare olmayı düşünüyorsunuz?

Lütfen yol yakın iken bu hatadan dönülsün. Belki de Sn. Cumhurbaşkanı,  cam filmi ve fahiş MTV olduğu gibi devreye girip, “Olmaz” diyecek ve böylece puan alacaktır.

Kim bilir? Bekleyip göreceğiz. Neden bir URUGUAY olamıyoruz?

Esen Kalınız.