Biz ne zaman böyle olduk?

Hatırlamaya ne zaman bu kadar uzak kaldık?

İslam dünyasının lideri oluyorduk, öyle diyorlardı unuttunuz mu?

Musul’a yürüyorduk yeniden sahi hatırlamıyor musunuz?

İsrail’e ve ABD’ye karşı dik durmuştuk hani?

Hayhay birkaç sene dahi olsa geriye gitmeyelim, Rusya’nın uçağını düşürdüğümüzde dengeleri alt üst edip Ortadoğu’nun etkin gücü olduğumuzu kanıtlamıştık.

İslam dünyasının tartışmasız lideriydik.

Ne güzel günlerdi, yahu sahiden hatırlamıyor musunuz?

Biz bugünlerde terör örgütünün adeta işgali altındaki ilçelerimizi teröristlerden arındırmayı kutluyoruz efendiler!

Yanlış anlamayınız; oradaki şanlı mücadeleyi veren güvenlik güçlerimizin her birine ayrı ayrı hürmet ve tebriklerimi sunarım. Onlar teröristlerle şehir savaşı verip bu kadar kısa sürede bu kadar büyük yol kat eden kahramanlardır. Her biri var olsunlar!

Fakat atladığımız bir şey var, biz Musul’u alıyorduk. Biz Barzani ile bölgesel ortak olup, Irak üzerinden İslam Coğrafyasında söz sahibi oluyorduk.

Söylenen buydu, yaşanan onca şehit verip kendi topraklarımızdaki terör unsurlarını temizlemek.

Söylenen Esad’ın devrilmesi, kurulacak yeni demokratik Suriye’de Türkiye’nin kucaklayacağı ve müttefiki olacak yeni bir yönetim kurulacağıydı.

Yaşanan Süleyman Şah operasyonu.

Söylenen İmralıdaki teröristbaşının barış elçisi olduğuydu. Yaşanan ortada.

Söylenen “Analar ağlamasın”dı. Yaşanan ortada.

Söz Dolmabahçe’de gösterdi kendini, sonucu ortada

İhanet Habur’da baş gösterdi, bedelini kim ödüyor ortada.

Lamı cimi yok beyler, 2002’de terörün yurt içinde sıfır düzeyine indiği bir ülke devraldınız. Bugün hal ortada.

Gencecik vatan evlatları toprağa düşüyor. Türk, yurdunu kaybetmesin diye.

Hayalleriyle, sevdalarıyla, vatan sevgisini nakış nakış işledikleri o bozkurt yürekleriyle onlarca yiğit can veriyor.

Şimdi yeniden hatırlayalım, bu soruyu unutmayalım hiç olmazsa.

Biz ne zaman böyle olduk?

Böyle umursamaz, böyle vurdumduymaz, düşünmekten böylesine kaçan, önkabullerinin kölesi olmaya bu kadar hazır.

Biz ne zaman böyle olduk?

Şehitlere alışmaya yüz tutmuş bir millet

Yalanlara kanmaya böylesine alışmış bir toplum

Nefsinin esiri olmuş bir gençlik

Sahi topyekün biz ne zaman böyle olduk?

Her şeye rağmen…

Şehit mefhumunun ağırlığından bihaberlere rağmen

Vatan’ın ne demek olduğunu idrak edemeyenlere rağmen

Bayrak’ta kan damlası olmanın şerefinden habersizlere rağmen.

Biz varız Efendiler!

Dantelli kefenliler menfaat peşinde olmaya devam ederken Cizre’de, Sur’dayız biz.

Ayn-el Arab için koridor açanları unutmadan; Türkmendağı’ndayız biz.

Fırat’ız biz!

Cengiz’iz, Hasan’ız, Dursun’uz, Mustafa’yız…

Mesele memleket için can feda etmek olunca en önde gidenleriz biz!

Millet dara düşünce, gözlerin aradığı yiğitleriz biz!

Küsmeyenleriz, yılmayanlarız ve müsterih olunuz ne yaparlarsa yapsınlar yıkılmayanlarız biz!