Hatırlar mısın be yiğidim?
Biz birbirimize dal idik,
Hiç arkasız kalmazdık, bilirlerdi ki dalımız vardı...
Hatırlar mısın be yiğidim?
Biz birbirimize can idik,
Hiç çaresiz kalmazdık, bilirlerdi ki çatal yürek canımız vardı…
İmamoğlu’nu, Çakıroğlu’nu, Önkuzu'yu hiç rüyanda gördün mü?
Kıvırcık Ali’nin şerefsizlere haykırdığı türküyü dinledin mi?
Şeref ekmek bulamazken şerefsiz bulur…
Şeref nerede ne buldu ki ekmekte bulsun?
Şerefsiz nerede itibar görmedi ki sınıfta kalsın?
Katı yüreğim yufkalaştı kan ağlar,
Erkekler ağlamaz deseler de be yiğidim,
Sen sessizce derinden ağla…
Akıt gözyaşlarını içine…
Şerefsizlere inat tek utancın bu olsun be yiğidim. 
Ne oldu bize a gülüm?
Şerefsizlerin şereflendiği meydanlarda,
Ekmeksiz kalan şerefleri nasıl unuttuk be yiğidim?
Vatanı ekmekle değişir oldular,
Millete milliyete hamaset dediler,
Aslanların otağında çakallar yatar,
Kartalların yuvasında baykuşlar öter,
Bozkurt küsmüş Ergenekon’a,
Hayalini kurar mazideki dalgaların,
Çırpınırdın Karadeniz bakıp Türkün bayrağına… 
Türkler öz yurdunda yad oldu be yiğidim,
Beyler gitti eloğluna bel oldu be yiğidim, 
Kurtlar birbirini yer oldu be yiğidim 
İçim daralır,
Kalbim sıkışır,
Canım acır da bir şeyler söyleyemem be yiğidim… 
Göz bebeklerim şişer de yaşını akıtamam a yiğidim…
Döneklere inat ,
Ağlamak istesem de ağlayamam be yiğidim…
Hani biz tarihin akışını değiştirmeye ant içmiştik
Hani biz doğmamış bebelere don biçmiştik,
Hani biz dağları düz, denizleri buz etmeye ahd etmiştik,
Ne oldu bize be gülüm ne oldu?
Bilmem burkulur mu için?
Bilmem acır mı canın?
Seyrederken maziyi,
Anarken bizi yitiren bizi be yiğidim?
Şerefsizler şeref beyden rütbe aldı duydun mu?
Gönül dağları eridi ve sel oldu duydun mu?
Dağ gibi denen adamlar eğildi de kul oldu duydun mu?
Duysan da dik dur be yiğidim, 
Şerefsizlere inat izzeti şerefinle dik dur yiğidim...
[email protected]