Türkiye şehitlerine ağlıyor…

Yuvalara od düştü, alev sardı.

Yanan ocaklara kan damladı, kor oldu.

Ve yanan yüreklerin feryadı figanında balık hafızalara günübirlik iz düştü.

Birileri değil, birçokları kaşımaya başladı yurdumu ister taze yarasından, isterse kabuk bağlayanından.

Sıcağı sıcağına HDP Genel Başkanı tehditler savuruyor, “gelen mala gelsin” zokasının açmazında.

Bakın hele,

Daha şehitlerimiz ebedi istirahatgahına kavuşmadan, "HDP binasına saldıranları anasından doğduğuna pişman edin" diyor.

Vay anam vay…

Bu mudur Barış’ın dili?

Bu mudur sağduyunun anahtarı? Biz biliyorduk da, acaba bu sözler karşısında “Biz ailece HDP’ye verdik” diyen CHP Milletvekili, babadan torpilli sanatçı, gazeteci, enteli, danteli, tuzu kuru olanı, pirinci Dimyat’tan geleni ne düşünüyor acaba? Her ne verdiyseler HDP’ye yine verecekler mi acaba?

Öte yanda bir karmaşa, her Kürt’ün PKK’lı olarak gösterilme gayretleri.

Oysa rahat bir ortam bulunduğunda görülecektir ki, senden, benden, hepimizden daha vatanperver Kürt sayısı bölücü olanlardan daha fazladır.

Ama şu korku yok mu, şu korku, her şeyi alt üst edebiliyor.

Çünkü PKK mafya gibi tehdit etmiyor, dizden aşağıya sıkmıyor, doğrudan ya kafaya ya da kalbe sıkıyor.

Hem de töre falan dinlemeden.

Güneydoğu ve Doğu kültürünü, aşiret kültürünü, kan davası kültürünü çok iyi bilen birisi olarak söylüyorum, PKK veya uzantılarının, yandaşlarının yaptığında Anadolu kültürünün esamisi bile yoktur.

Eşinin yanında, çocuklarının yanında, uykudayken hem de arkadan yanaşarak katliam yapmak Müslüman Türk’ün de, Müslüman Kürt’ün de tıynetinde yazmaz.

Ama eğer geçmişiyle sorunu olan, ekalliyet problemi yaşayan, taktığı maskeyle “mış” gibi yapan ve yapmakta olan ise onlar için her yol mubah.

Lütfen sağduyu!

Bizi bölmek isteyenlerin istediği o, PKK’nın istediği de o, bu milletle ve milletiyle sorunu olanların istediği de o…

Bütün Kürtlerin kendilerine sığınması…

İşte o bu ülkenin felaketi olur.

Lütfen sağduyu…