Eskiden ben de herkes gibi beğenilmenin, başkalarının gözünde takdir edilmenin, büyüklerin istediği gibi yaşamanın önemli olduğunu düşünürdüm.
Oysa hayat bana öğretti ki; hiçbir şey kalıcı değil.

Tutkularımız, aşklarımız, servetimiz, hatta hayatlarımız bile geçici olabilir. Elimizde kalan tek şey; yaşadığımız anların toplamıdır.

> *Dün geçti, yarın meçhul; bize kalan yalnızca bugündür.*

Şansımız varken hayatı kendi istediğimiz gibi, dolu dolu ve anlam katarak yaşarsak, işte o zaman gerçekten yaşamış oluruz. Çünkü yaşamak, her şeyi planlayarak değil, bazen de oluruna bırakarak nefes almaktır.

Hayat ne kadar iyi plan yaparsanız yapın, en ince hesapları bile altüst edebilir.
Boşuna denmemiştir:
*Sen plan yaparsın, kader güler.*

Ben hayatımın bir gün anlarla yönetildiğini fark ettim. O günden beri biliyorum ki: Hayat bir an, o da bu an.

O yüzden anı yaşamak yerine sürekli dertlenmeye, kırılmaya, öfkelenmeye, “Ben bunu hak etmemiştim” diye yakınmaya gerek yok.
Çünkü en sıkıntılı zamanlarda bile moralimizi bozmamak, olumlu bakmak bize iyi gelir.

Hatalarım, günahlarım, sevaplarım, başarılarım, yenilgilerim… Hepsiyle ben, ben oldum. Yaşadığım hiçbir şey nedensiz değildi; bütün tecrübeler beni ben yaptı.

Birey olarak çoğu zaman başkalarının ne dediğini önemsedik. Oysa asıl önemli olan, benim kendime ne dediğimdir. Çünkü insanı insan yapan, vicdanıdır.

> *Doğruya doğru de, eğriye eğri.* (Atasözü)

İşte bu yüzden; kimsenin bilmediği, görmediği bir durumda bile doğruyu ve adil olanı yapmak gerekir.
Vicdanın tanıklığında gelişen ahlâk, anı yaşarken dikkat edeceğimiz en büyük pusuladır.

Bizi Yaratan günahlarımızı affediyor; sadece bir tek konuda bizi uyarıyor:
*Kul hakkı ile karşıma gelme.*

Hayatın her anını yaşarken bizden çalışkan, dürüst, hoşgörülü olmamızı; acılar karşısında umudumuzu kaybetmememizi; kin yerine sevgiyi, öfke yerine merhameti koymamızı istiyor.
Çevremizi mutsuz etmek yerine huzur, neşe ve mutluluk vermeyi; kalp kırmayı değil, gönül almayı bilmemizi öğütlüyor.

> *Komşusu açken tok yatan bizden değildir.*(Hadis)

Ayrıca ilmin peşine düşmemizi, insanlık için bir şeyler yapmamızı, farkındalık yaratmamızı istiyor.

*Bir tek şeyle gelme diyor oda Kul hakkı.*

Eğer hayatın her anını doğru yaşarsak, işte o zaman anlam kazanır ve ardımızda gerçek bir farkındalık yaratır,kalıcı izler bırakırız .