1.TARİHSEL ZEMİN VE KİMLİK

Ülkücü Hareket, 1940'ların Türkçülük ve Turancılık fikri mirası üzerine oturan; 1960 sonrası Alparslan Türkeş liderliğinde teşkilatlanan; devlet, millet, bayrak ve İslam değerlerine sadakati esas alan ideolojik bir milli harekettir.

MHP ise bu hareketin siyasi alandaki temsilcisidir. Ancak zamanla partileşme, merkez sağa yaklaşma ve iktidar ortaklığı süreçlerinde ideolojik netlik ile pragmatizm arasında denge kurma zorluğu yaşamıştır.

2.MEVCUT DURUM ANALİZİ

a) Siyasi Konumlanma

2016 sonrası Cumhur İttifakı ile birlikte MHP, sistem içi bir dengeleyici güç hâline gelmiştir. AK Parti’nin bazı milliyetçi açılımlarına yön vermekte, ancak aynı zamanda bağımsız siyasi etkinliğini sınırlamaktadır.

Bu durum, hem kadroların teşkilat iradesinden uzaklaşmasına, hem de tabanda aidiyet hissinin zayıflamasına neden olmaktadır.

b) Seçmen Profili ve Gençlik

MHP’nin seçmen tabanı yaşlanmakta, gençlik ise ya Z kuşağının apolitikleşmesi ya da yeni sağ-milliyetçi arayışlara yönelmesi nedeniyle parçalanmaktadır.

Ülkü Ocakları'nın eğitimsel ve kültürel etkinliği 2000’ler sonrası ciddi oranda azalmıştır. Bu durum, fikri devamlılık açısından stratejik bir zafiyet yaratmaktadır.

c) Fikri ve Programatik Durgunluk

MHP'nin fikri üretimi sınırlı, akademik ve entelektüel etkinliği zayıftır. Gündelik siyasetin ve ittifak ilişkilerinin içinde teorik duruşunu görünmez kılmıştır.

“Dokuz Işık” gibi temel metinler güncellenmemiş, yeni nesillere aktarılmamıştır.

d) Parti-Teşkilat İlişkileri

Merkezileşmiş ve lider odaklı yapı, yerel teşkilatların siyasi üretkenliğini sınırlandırmıştır.

Partiye bağlı birçok kademede gönüllülükten çok atanmışlık ve sadakat kültürü hâkimdir.

3.FIRSATLAR VE TEHDİTLER

Fırsatlar:

Milliyetçilik bugün tüm dünyada yükselen bir değer. Türkiye’de de özellikle genç kitlelerde kimlik, güvenlik ve aidiyet arayışı güçlü. Bu, ülkücü hareket için büyük bir potansiyel.

Devletin bekası, sınır güvenliği, terörle mücadele, Türk dünyası ile ilişkiler gibi alanlarda ülkücü söylem hâlâ karşılık bulmakta.

AK Parti’nin ideolojik boşluk bırakması hâlinde, Türk-İslam sentezli, modernize edilmiş bir ülkücü vizyon siyasette merkez sağdan oy çekebilir.

Tehditler:

Milliyetçi çizgide İYİ Parti ve Zafer Partisi gibi rakipler, seçmen pastasını bölüyor.

MHP’nin ittifaklara fazla angaje olması, öz kimliğini ve muhalif potansiyelini aşındırıyor.

Yolsuzluk, liyakat, özgürlük, adalet gibi konularda sessiz kalınması, genç seçmenin uzaklaşmasına yol açıyor.

Küresel dijitalleşme ve sosyal medya çağında, fikri yenilenme ve iletişim dili eksikliği nedeniyle etkili olunamıyor.

4.GELECEK VİZYONU VE STRATEJİK ÖNERİLER

a) Fikri Yenilenme

“Dokuz Işık” ilkeleri, bugünün diline ve sosyolojik gerçekliğine göre yeniden yorumlanmalı.

Modern çağın sorunlarına (iklim değişikliği, dijital bağımlılık, eğitimde eşitsizlik, göç krizi, yapay zekâ gibi) ülkücü perspektiften çözüm önerileri sunulmalı.

Üniversitelerde ve düşünce kuruluşlarında ülkücü akademisyenlerin ve entelektüellerin önü açılmalı.

b) Kurumsal Reform

MHP, yeniden tabanıyla istişare eden, demokratik iç yapıya sahip bir teşkilat yapısına dönmeli.

Ülkü Ocakları, sadece kültürel değil bilimsel, teknolojik, sosyal projelere odaklanan eğitim merkezleri hâline gelmeli.

c) Gençlik ve Kadro İnşası

Gençlik kolları ve Ocaklar, dijital çağın ihtiyaçlarına uygun şekilde donatılmalı.

Liyakatli, donanımlı, halkla iç içe olan genç kadrolar ön plana çıkarılmalı.

d) Ulusal ve Uluslararası Vizyon

MHP, yalnızca iç siyaset değil; Türk dünyası, Kıbrıs, Azerbaycan, Orta Asya, Kırım, Doğu Türkistan gibi konularda da güçlü politikalar üretmeli.

“Kızılelma” vizyonu, modern uluslararası ilişkiler bağlamında yeniden anlamlandırılmalı.

e) Bağımsızlık ve Eleştirel Duruş

MHP, iktidar ortaklığı içinde kendi kimliğini koruyan, gerektiğinde eleştirebilen bir yapı inşa etmeli.

“Devletin bekası” söylemi, halkın refahı, adaleti ve özgürlüğü ile birlikte yeniden tanımlanmalı.

5.SONUÇ: “DİRİLİŞ MÜMKÜN, LAKİN ZOR”

MHP ve Ülkücü Hareket, Türkiye'nin geçmişinde olduğu kadar geleceğinde de önemli rol oynayabilir. Ancak bunun için fikri, teşkilat yapısal ve liderlik boyutlarında ciddi bir yenilenmeye ihtiyaç vardır. Gençliğe umut vermeyen, eleştirel düşünceye kapalı, sadece iktidar ortaklığı üzerinden siyaset yapan bir yapının geleceği sürdürülebilir değildir.

Ülkücü Hareket’in yeniden dirilişi, ancak fikrin kudreti, birlik ve beraberlik, gönül seferberliği, demokrasi kültürü, kadronun liyakati, bilim insanları ve akademisyenlerimiz ile halkla kurulan sahici bağlar üzerinden mümkündür.